Devri

Recherche '"difankañ"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de difankan-difankin (1) à difankan-difankin (1) :
  • difankañ / difankiñ
    difankañ / difankiñ

    v.

    I. V. intr. Déféquer.

    (1922) FHAB Eost 251. ma tifankont ha ma troazont. ●(1927) FHAB Gouere 145a. ar c'hoant difanka a grog start en den.

    II. V. tr. d.

    (1) Débourber.

    (1914) DFBP 77a. débourber, tr. «Difanka

    (2) Décrasser, décrotter.

    (1732) GReg 253a. Decrotter, tr. «difancqa. pr. difancqet. Van[netois] difancqeiñ

    (1876) TDE.BF 123a. Difanka, v. a., tr. «Décrotter, décrasser.»

    (1914) FHAB C'hwevrer 59. ne dalveze ket ar boan difanka anezo [ar boutou]... ●(1931) VALL 189b. Décrasser, tr. «difanka.» ●(1977) PBDZ 770. (Douarnenez) difankiñ, tr. «laver, décrotter.»

    (3) Essanger.

    (1962) EGRH I 56. difankañ v., tr. « nettoyer, blanchir (le linge). » ●(1973) HYZH 89-90-91/59. difankañ «difankañ an dilhad» (M.B., gwelc'herez e Kastellin, ganet e Pont-Koblant, Pleiben) = (galleg) décrasser, ôter, par un premier lavage, les saletés les plus apparentes du linge.

    (4) Enlever les excréments (d’un enfant).

    (1962) EGRH I 56. difankañ v., tr. « enlever les excréments (d’un enfant). »

    III. V. pron. réfl. En em zifankañ : se nettoyer.

    (1891) MAA 14. E pe leac'h e vezoc'h-u lakeat d'en em zifanka ?

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...