Recherche 'difarant...' : 2 mots trouvés

Page 1 : de difarant (1) à difarantin (2) :

• difarant
  difarant

  adj. Différent.

  ●(1633) Nom 213b. Harmonia, consonantia apta & consonans conuenientia : accord des sons differents : accord á sounou diffarant.

  ●(1732) GReg 288a. Different, ente, dissemblable, divers, tr. «diffarant.»

  ●(1846) DGG 71. Ar furmou diffarant-ma. ●(1847) MDM 303. Evit fed an tiez eo difarand. ●(1866) HSH 282. teir gondition diffarant.

• difarantiñ
  difarantiñ

  v.

  I. V. tr. d.

  (1) Différencier.

  ●(1732) GReg 287b. Differencier, mettre, causer de la différence, tr. «Diffaranti. pr. diffarantet.»

  ●(1847) MDM 17. a gement a deufe d'ho difaranti.

  (2) Difarantiñ diouzh : différencier de.

  ●(1727) HB 298. An Ilis (...) a zeu da zifaranti an amser-mâ diouz oll amseryou all eus ar bloaz. ●(1732) GReg 263b. Demêler, distinguer, tr. «Diffaranti. p. diffarantet.» ●Demêler le vrai d'avec le faux, tr. «Diffaranti ar güir diouc'h ar gaou.»

  ●(1824) BAM 57. ne oar quet diffaranti ar pec'het marvel diouc'h ar pec'het veniel. ●(1839) BSI 55. O diffaranty a rea demeus ar sulyou-all. ●(1854) MMM 95. ar sclerigen eus ar speret, pini en differante dioc'h an aneval. ●(1866) HSH 96. diffaranti he bobl eus an oll bobliou-all.

  II. V. tr. i. Difarantiñ ouzh ub. : indiquer à qqn.

  ●(1727) IN (avis) ii. al Lectur (…) a ra da un den difaranti pe ouz tra lacat evez.