Recherche 'difazi...' : 12 mots trouvés
Page 1 : de difazi-1 (1) à difaziusted (12) :- difazi .1difazi .1
adj.
I. Attr./Épith.
A. (en plt de qqn)
(1) Impeccable, qui ne commet pas de péchés, qui ne faute pas, parfait.
●(1868) KMM 223. Souezi a ree un den, o velet ken brao earedigez, kement a barfetis, tud ken difazi, ken direbech. ●(1870) FHB 263/12a. ma vezint attao difaôt. (...) an dud difazi, difaôt. ●(1880) SAB 151. Ar vreg pareed ganta n'oa ket diabeg en e feiz, difazi tre, difazi net.
(2) Qui ne commet pas d'erreur, infaillible.
●(1864) SMM 153. eur rener difazi.
B. (en plt de qqc.)
(1) Correct, sans fautes.
●(1732) GReg 214a. Correct, ecte, qui n'a point de fautes, tr. «Difazy.»
(2) (Balance) juste.
●(18--) SAQ I 229. eur valanz diabeg ha difazi.
(3) (Parole, instruction) infaillible.
●(1900) MSJO 95. Ar goms-se a zo sklear ha difazi. ●(1905) KANngalon Ebrel 382. Soubl' a raimp (…) da gelennadurez difazi oc'h Iliz.
II. Attr.
(1) Sur.
●(1929) FHAB C'hwevrer 46. traou hag a ra vad, difazi eo !
(2) [au compar.] Qui occasionne moins de fautes.
●(1900) FHAB Genver 2. Pa vo hano divar benn scriva ar brezoneg, divar benn ober levriou, e vo difazioc'h lavared an traou e galleg eged e brezoneg.
III. Adv.
A. (en plt de qqn)
(1) Correctement.
●(1727) HB 403. A so unisset difazi.
●(1909) FHAB Here 306. kaozeal er yezou-ze diderm ha difazi. ●(1925) KANNgwital 275/12. grit d'eomp bale difazi. ●(1951) BLBR 34/3. Diès a-walc'h e ve hen diskleria difazi. ●(1964) ABRO 9. A-barzh pell em boe gouiziegezh war ar jedoniezh ha skiant ar verdeadurezh hag e tapis difazi an tu da embreger ar gouelioù, da roeñvat ha da sturiañ.
(2) Exactement.
●(1878) EKG II 186. Ne ouzoun ket difazi avoualac'h pehini anezho oa. ●(1880) SAB 3. gouzout anezo [ar pedennou] difazi. ●(1893) IAI 133. an oll a vouie neuze difazi e peleac'h edo gwir Vikel Jezus-Krist.
B. (en plt de qqc.) Sans faire d'erreur, sans dévier.
●(1933) MMPA 145. Hag al lestr a yae eeun warzu ar porz, difazi ha seder.
- difazi .2difazi .2
m. –où
(1) Quittance.
●(1732) GReg 774a. Quittance, tr. «difazy. p. difazyou.» ●J'ai eu quittance, et un bon repas, tr. «Va difazi, hag ur pred difaut am eus bet.»
(2) Rectification.
●(1868) FHB 202/361a. n'eus nemet eur ger da lavaret hag an difazi a vezo great dioc'htu. ●(1869) FHB 221/90a. an anter euz ar re o deus clevet ar gaou-ze ne glevint ket an difazi. ●(1872) ROU 82a. Eclaircissons bien chaque point, tr. «greomp difaziou mad.» ●(1880) SAB 77. En trede Pennad Levr ac er pevare e caver difaziou all var ar mareou-ma en ofern. ●117. e levr Innocens III var misteriou an ofern, e caver difaziou freaz var ar poent-se. ●(18--) SAQ I 227. ar penn-maro, mellezour ar bed, kentel ha difazi an den. ●(18--) SAQ II 207. Eur ger a zifazi.
(3) Marque, preuve, enseigne.
●(c.1718) CHal.ms i. donnés moi quelque enseïgne, tr. «reit tin ur merch' bennac, un difaui bennac.»
●(1904) DBFV 50a. difari, difaui, tr. «marque, preuve, enseigne (Châl. ms.»
- difazi .3difazi .3
voir difaziañ
- difaziadenn
- difaziadurdifaziadur
m. –ioù Correction.
●(1931) VALL 156b. Correction action de rectifier, tr. «difaziadur m.»
- difaziañ / difazi / difaziiñdifaziañ / difazi / difaziiñ
v.
I. V. tr. d.
(1) Détromper, désabuser.
●(1650) Nlou 31. Ho try, en ho diffazias, tr. «tous trois il les détrompa.»
●(c.1718) G 95 / 154 - H 155 / 191 - I/J 191 / 271 - K 271 - L 272/325 - M 325/422) (N 1/31 - O 32/70 - P 71/219 - Q 220/242 - R 242/426) (S 1/138 - T 149/251 - U/V/W 252/343 - Y 343/344 - Z 344/345)">CHal.ms i. desentester detromper, tr. «didrompein, difari', difaüi.» ●(1732) GReg 272b. Desabuser, tirer de l'erreur, tr. «difazya. pr. difazyet.» ●(1744) L'Arm 140b. Tirer de l'erreur, tr. «Difariein.. riétt.» ●(1790) MG 350. Me mès bet un amzér ma credèn èl-oh quemènt histoër e gleuèn ; mæs er reflexioneu-sonn ar er guirionéeu ag er religion en dès men difariét, ha me zezir ma teint ehue de zifari en ol.
●(1876) BJM 58. Mont a reas da zifazia an Aotrou'n Escop. ●(1894) BUZmornik 305. Ar bobl a fazi divar benn ar Mesias ; d'eoc'h-hu eo he zifazia.
●(1904) DBFV 50a. difari, difariein, difaiein, v. a., tr. «détromper, désabuser.» ●(1923) KNOL 252. tud e balez a gemeras, ive, anezan evid e vreur. Hen na zifazias ket anezo.
(2) Absoudre.
●(1580) G 1220. Doe o difazyo, tr. «Dieu les absoudra.»
(3) Mettre sur le bon, le droit chemin.
●(1838) OVD 198. èl pe vennehoh diffarie er réral. ●(1879) BAN 122. Ar c'homzou-se a zifazias calz a dud.
●(1905) IVLD 182. hag eo red mad d'in difazia an dud-se.
(4) Corriger.
●(1659) SCger 32a. corriger, tr. «difazia.» ●142b. difazia, tr. «corriger.» ●(1732) GReg 214b. Corriger, rendre correcte, ôter les fautes, tr. «difazya. pr. difazyet.»
●(1872) ROU 79a. Corriger, tr. «difazia.»
●(1921) BUFA 167. Un aral e ia d'en difari. ●(1962) EGRH I 56. difazïañ v., tr. « corriger les fautes. »
II. V. intr.
(1) Se détromper.
●(1889) SFA 17. Difaziit, tud keiz.
(2) Se corriger.
●(1868) KMM 261. pa c'hoantaont difazia ha distrei var an ent mad.
III. V. pron. En em zifaziañ.
(1) V. pron. réfl. Se corriger.
●(18--) SAQ I 53. Grit, evit en em zifazia, eur zell heb-ken a bep-tu d'heoc'h.
(2) V. pron. réci. Se corriger l'un l'autre.
●(1862) JKS 38. Red eo eta d'e-omp en em c'houzanv etre-z-omp, en em ziboania, en em skoazia, en em gelenn hag en em zifazia en eil egile.
- difaziapl
- difazier
- difaziet
- difaziiñdifaziiñ
voir difaziañ
- difaziusdifazius
adj. Infaillible.
●(1834) APD 7. soumetet d'e virionez puissant ha difazius. ●8. sclêrigen difazius ar Speret-Santel.
- difaziusted