Recherche 'difet...' : 4 mots trouvés

Page 1 : de difet (1) à difetis (4) :

• difet
  difet

  adj. Original.

  ●(1934) BRUS 149. Original, tr. «difet.»

• difetet
  difetet

  adj.

  (1) Défiguré.

  ●(1955) STBJ 197. ar paour keiz drochenned, difetet ha mezek. ●222. difetet : disneuziet, disleberet. ●(1964) LLMM 102/10. difetet e fas gant kleizennoù don.

  (2) = (?).

  ●(1907) PERS 346. komz a dleer atao evel ma ra an oll, heb klask beza difetet.

• difetiñ
  difetiñ

  v. tr. d.

  (1) Gâter.

  ●(1827/29) VSA 1724. a difeted o coad.

  (2) Enlaidir, dégrader.

  ●(1912) DIHU 87/134. Nen des nameit deu dra é tifetein er livr. ●(1994) HETO 40. N'eus nemed eun dra o tifeti ahanoh. Ar robenn-ze na junt ket gand eur hoef.

• difetis
  difetis

  adj. Abstrait.

  ●(1960) BAHE 23/2. ar gerioù difetis-se.