Recherche '"diflakañ"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de diflakan-diflakal (1) à diflakan-diflakal (1) :

• diflakañ / diflakal
  diflakañ / diflakal

  v.

  I. V. intr.

  (1) Haleter.

  ●(1938) WDAP 2/106. o tiflaka gant ar verr-anal. ●(1955) STBJ 73. Diflaka a ree pa erruas er porz. ●(1982) PBLS 75. (Langoned) diflakal, tr. «être hors d'haleine.»

  (2) Tomber de faiblesse, s'affaiblir.

  ●(1939) MGGD 57. dare da ziflaka gant an naonegez. ●(1964) ABRO 71. ur mell bouc'h kozh o tiflakañ hag o stourm ouzh ar marv. ●77. Diflakañ a rae er (lire : ar ) paour kêzh loen.

  (3)

  ●(1959) TGPB 99. Ha gwir, gant un dourni fromus e tiflakas an doenn gentañ dreist ar speurenn.

  II. V. tr. d. Efflanquer.

  ●(1914) DFBP 110a. efflanquer, tr. «Diflaka.»