Recherche '"difoñsañ"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de difonsan-difonsin (1) à difonsan-difonsin (1) :

• difoñsañ / difoñsiñ
  difoñsañ / difoñsiñ

  v.

  I. V. tr. d.

  (1) Défoncer, ôter le fond (d'une barrique, etc.).

  ●(1659) SCger 41a. defoncer, tr. «difonci.» ●(1732) GReg 257a. Defoncer, ôter le fond d'un tonneau, tr. «Difounçza. pr. et. Van[netois] difonçzeiñ.»

  ●(1904) DBFV 50b. difonsein, v. a., tr. «défoncer.»

  (2) Défoncer (un pantalon).

  ●(1909) TOJA 7-8. ma breur Fanch 'nevoa difonset ar c'hi Azor e hini [bragou] d'ean disul gant e zent.

  II. V. intr. sens fig. Difoñsañ gant an erez : crever de jalousie.

  ●(1925) BILZ 157. Koant meurbed e oa Janedig o tiskenn eus he c'harronz : ar merc'hed a zifonse gant an erez.