Recherche '"diforc'hiñ"...' : 1 mots trouvés
Page 1 : de diforchin-diforchan-diforch (1) à diforchin-diforchan-diforch (1) :- diforc'hiñ / diforc'hañ / diforc'hdiforc'hiñ / diforc'hañ / diforc'h
v.
I. V. tr. d.
(1) Séparer, choisir, distinguer.
●(1499) Ca 55b. despartir. b. difforch. ●62a. Difforch. g. departir. ●154b. Pellhat vide in difforch. ●(c.1500) Cb 58b. [deliberaff] cest decerner / ou separer. b. difforch. ●68a. [diuidaff] ga. cest ce qui est diuisez ou qui peut estre diuisez. b. an pez so pe a guell beza difforchet.
●(c.1718) CHal.ms i. Distinguer pour separer, tr. «diforhein, triein, lacat a gosté, dihéein, pauez.» ●(1790) MG 148. me zifforhai deu pé tri-péh eit rein d'er hettan peur em bezai cavét. ●395. goud difforhein er brahue, er brahuoh hac er brahuan.
●(1861) BSJ 282. Èl-cé é ma en invray streàuet é misq er gunéh ; a p'en dint hoah é guiaud ne hennatant quet bout dishaval en eil doh éguilé ; mæs a pe zihuodant en ou difforhér for æs. ●(1896) HIS 94. Jésus en doé diforhet deuzek apostol.
●(1904) DBFV 50b. diforh, diforhein, v. a., tr. «distinguer, démêler, séparer, choisir, trier, détacher, reconnaître.» ●(1907) BSPD I 23. rak deu zé hemb kin, arlerh marù sant Sixt, diforhet e oé bet get er bobl ha lakeit devout pab. ●(1921) BUFA 135. Hag er hroèdurig e ziforhas uinek eit monet get Franséz. ●(1927) GERI.Ern 104. V[annetais] diforc'hein v. a., tr. «séparer ; distinguer.»
(2) Diforc'hiñ udb. a-gostez : mettre qqc. de côté.
●(1790) Ismar 185. difforh a costé en alézoneu e fal dehai rein.
●(1849) LLB 2111. Diforhet a kosté en tereneu kaeran.
(3) Diforc'hiñ udb. diouzh udb. : séparer qqc. de qqc.
●(17--) TE 1. ean e zifforhas en doar doh en deur e oai én é vesq. ●2. a pe zifforhas Doué er sclærdér doh en tihoéldæd.
●(1903) EGBV 83. Er vrutell e zou un tañouiz ront e gerh get er velin hag e ziforh er bleud flour doh er bren.
(4) Diforc'hiñ ub. diouzh ub. : séparer qqn de qqn.
●(1790) Ismar 323. Dré-ze é vou difforhét en ihuern er-ré en dou receuét er Sacremanteu-ze doh er-ré n'ou dou quet er receuét.
(5) Diforc'hiñ diouzh : différencier, distinguer de.
●(1744) L'Arm 113a. Distinguer, tr. «Difforhein.» ●(1792) HS 22. difforh er mat doh er fal.
●(1861) BSJ 32. Ne gavant hanad erbet é ma Doué, nitra ne zifforh er hroaidur e huélant doh er vugalé aral.
●(1906) HIVL 153. é zeulegad n'hellant ket diforh en noz doh en dé. ●(1907) BSPD I 8. diforh er bobl Juif doh er pobleu aral. ●(1908) DIHU 34/55. Dré fin klah en é spered ur moiand benak eit diforh el laer doh er réral. ●(1970) GSBG 248. (Groe) diforc'h, tr. «distinguer, séparer, différencier.»
(6) Reconnaître.
●(1849) LLB 1508. Diforh ou hlinwedeu ha penauz ou guèlat.
II. V. intr.
(1) Se séparer.
●(1927) GERI.Ern 104. V[annetais] diforc'hein v. n., tr. «se séparer.»
(2) Diforc'hañ diouzh : se séparer de, divorcer.
●(1530) J p. 192a. ne gallaf diforch diouz morchet, tr. «Impossible de chasser mon inquiétude.» ●tr. (R. Hemon) «je ne puis me séparer du chagrin.»
●(1893) IAI 148. en doa goulennet digant ar pab divorc'ha diouz he c'hreg, pe ober divors.
(3) Avorter.
●(1659) SCger 11a. auorter, tr. «difforc'h.» ●142b. difforc'h diouz vr crouadur, tr. «auorter.» ●(1716) PEll.ms 373. Diforc'hañ, avorter. participe passif Diforc'het. Je ne l'ai entendu dire que des bêtes. Diforc'h a ra ar gazeg, la jument avorte, mot à mot la jument fait avortement. ●(1732) GReg 69b. Avorter, tr. «diforc'h divar bugale.» ●Faire avorter, tr. «lacqât da diforc'h.» ●219a. Faire de fausses couches, tr. «(Van[netois] diforheiñ.»
●(1927) GERI.Ern 104. diforc'h diwar vugale, tr. «avorter.»
(4) Trier, choisir, faire la distinction.
●(1931) GUBI 215. Etré peur ha pinùik, tud vras ha bugalé, / Er marù ne ziforh ket.
III. V. pron. réfl. En em ziforc'h : se distinguer.
●(1854) PSA I 68. er meni-tud abil-cé péré e vour doh hum zifforh doh er rest ag en dud. ●(1891) CLM 74. Ha jaujein e hré dehi, peur queih verh, hum zifforh èl-cé a zoh er réral ?