Recherche '"digaoc'hañ"...' : 1 mots trouvés

• digaoc'hañ / digaoc'hiñ / digaoc'h
  digaoc'hañ / digaoc'hiñ / digaoc'h

  v.

  I. V. tr. d.

  (1) Ôter la merde de, démerder, ébréner, torcher.

  ●(1876) TDE.BF 126a. Digaoc'ha, v. a., tr. «Décrasser, parlant des enfants.» ●(1890) MOA 204a. Décrasser, v. a. Déc… les enfants, tr. «digaoc'ha ar vugale vihan.»

  ●(1904) DBFV 52a. digohein, digauhein, v. a., tr. «ôter l'ordure.» ●(1931) VALL 190a. Décrotter les marmots, tr. «digaoc'ha.» ●(1936) IVGA 44. pa ne ve ken evit digoc'ha ar vugale. ●(1960) BAHE 25/32. da zigaoc'hañ ar vugalennoù. ●(1962) EGRH I 57. digaoc’hañ v., tr. « décrasser (un enfant). » ●(1977) PBDZ 775. (Douarnenez) digaoc'hiñ, tr. «démerder.»

  (2) par ext. Nettoyer, décrasser.

  ●(1732) GReg 253a. Decrotter, tr. «digauc'ha. pr. digauc'het.»

  ●(1905) HFBI 402. é teué oll mérched ar charter da zigaoc'ha ô dilliad. ●(1982) MABL II 71. (Lesneven) digaoc'hañ : tennañ an traoù lous.

  (3) sens fig. =

  ●(1936) BREI 446/1c. Bez o doa eun teod da zigaoc'ha Brezoneg, evel ne vez ket kavet bemdez evit pemp gwenneg.

  (4) fam. Donner de l'éducation (à un enfant).

  ●(1876) TDE.BF 126a. Digaoc'ha, v. a., tr. «Par extension, ce verbe signifie, en termes familiers, donner de l'éducation à un enfant.»

  II. V. pron. réfl. En em zigaoc'hañ : se torcher.

  ●(1922) DIHU 131/67. «Fri hir ha groah dizant. Kouh gavr ha merh chouan. E vouten mé geti nezé eit hi chokein, «Skarh ér mez ag en ti !» Er reskond e zè buan : «Huéh ha fri, emé hi, ha kè d'um zigaohein !» ●(1970) GSBG 332. (Groe) en em zigaoc'hiñ, tr. «se démerder.»