Recherche 'digenvez...' : 5 mots trouvés

Page 1 : de digenvez-1 (1) à digenvezus (5) :

• digenvez .1
  digenvez .1

  adj.

  (1) Étranger.

  ●(1872) ROU 84a. Etranger, tr. «digenvez.»

  (2) Solitaire, désert, isolé.

  ●(1925) FHAB Mae 165. Ar c'hastell a oa, eta, e 1795, dilezet ha digenvez. ●(1927) GERI.Ern 105. digenvez adj., tr. «solitaire, désert, isolé.»

  (3) En em gavout digenvez : se perdre en chemin.

  ●(1866) FHB 56/29a. N'en doa ket a bell da vond, ha gouscoude dre ma tostea Yvonic ous ti he dad ec'h en em gave digenvez, ha ret e oue dezan mond var goulennou.

• digenvez .2
  digenvez .2

  m.

  (1) Solitude.

  ●(1927) GERI.Ern 105. digenvez m., tr. «Etat de solitude.» ●(1931) VALL 698a. Solitude, tr. «digenvez m.»

  (2) Isolement.

  ●(1931) VALL 402a. Isolement, tr. «digenvez m.»

• digenvezañ / digenveziñ
  digenvezañ / digenveziñ

  v. tr. d. Isoler.

  ●(1931) VALL 402a. Isoler, tr. «digenveza, digenvezi.»

• digenveziñ
  digenveziñ

  voir digenvezañ

• digenvezus
  digenvezus

  adj. Isolant.

  ●(1931) VALL 402a. Isolant, tr. «digenvezus.»