Recherche '"digludañ"...' : 1 mots trouvés

• digludañ
  digludañ

  v.

  I. V. intr.

  A. Quitter le perchoir, déjucher.

  ●(1732) GReg 259b. Dejucher, sortir du juchoir, tr. «Digluda. pr. digludet.» ●(1744) L'Arm 97a. Dejucher, tr. «Digludein.»

  ●(1876) TDE.BF 127b. Digluda, v. n., tr. «Sortir du juchoir, parlant des poules.»

  ●(1959) MVGK 45. Ar yarig a vo digludet. ●(1962) EGRH I 57. digludañ v., tr. « déjucher. »

  B. sens fig.

  (1) fam. Sortir du lit.

  ●(1903) MBJJ 61. Digludan a ran eta herve ma c'hustum war-dro pemp heur.

  (2) Quitter l'endroit où l'on est.

  ●(1910) MBJL 13. ne choment er c'horn douar-se nemet evit ober impli eus ar pez o dije skrapet er broio all. Dioustu m'o dije paket o freiz, e tigludent adarre.

  II. V. tr. d.

  (1) Déjucher, faire partir (une poule) du perchoir.

  ●(1953) BLBR 63/13. Bet o tigluda eur yar.

  (2) Dénicher, déranger (un oiseau).

  ●(1991) MARV v 15. (Kleder) em-eus bet lohet en deiz, digludet anezo [laboused-noz].

  (3) sens fig. Dénicher qqn de sa cachette.

  ●(1978) EMGI 72. noz-deiz e veze soudarded saoz o troieta war ar maez evit klask hon digludañ.