Recherche 'digristen...' : 7 mots trouvés

Page 1 : de digristen-1 (1) à digristenin (7) :

• digristen .1
  digristen .1

  adj. Non chrétien.

  ●(1907) PERS 284. er c'harteriou digristen. ●(1924) CDFi 1er mars 1. An dud digristen dimezet a zo chench dichench. ●(1926) FHAB Eost 291. morzoliou digristen an Dispac'h. ●(1944) DIHU 393/67. lenn papérieu digristen.

• digristen .2
  digristen .2

  m. –ion Homme non chrétien.

  ●(1907) FHAB Mae 72. couezet ar c'houarnamant etre daouarn an digristenien. ●(1915) MMED 51. an tri zigristen. ●190. eme an digristen.

• digristenañ / digristeniñ
  digristenañ / digristeniñ

  v.

  (1) V. tr. d. Déchristianiser.

  ●(1874) FHB 473/17a. da zistruja ar Relijion ha da zigristena ar vro. ●(1889) SFA 196. Digristena ar vro a rankont da ober.

  ●(1903) MBJJ 257. kentan tra a reaz ar Sultan Saladin (...) a oa digristeni Templ an Autro. ●(1911) KANNgwital 100/18. kement a reer evit digristena hor bro. ●(1913) FHAB Eost 251. Ne esperner netra evit digristena ac'hanoc'h. ●(1935) BREI 408/1a. digristena Breiz.

  ►absol.

  ●(1884) FHB 15/117b. Digristena e pep giz ma c'hellor.

  (2) V. intr. Délaisser la religion chrétienne, se déchristianiser.

  ●(1921) GRSA 348. Obér e hra lakat d'er marù er ré ne vennent ket digristénein.

• digristener
  digristener

  m. –ion Celui qui déchristianise.

  ●(1907) FHAB Meurzh/Ebrel 40. Ar c'houarnamant eta a zo eun digristener bras.

• digristenet
  digristenet

  adj. Qui n'est plus chrétien.

  ●(1911) BUAZperrot 355. tiez digristenet. ●(1921) DIHU 116/202. ur vro ma ne goéh konzeu Doué énni, nameit ar galoneu digrechañnet.

• digristenidigezh
  digristenidigezh

  f. Déchristianisation.

  ●(1960) BAHE 24/32. digristenidigezh Bro-C'hall.

• digristeniñ
  digristeniñ

  voir digristenañ