Recherche 'diguzh...' : 6 mots trouvés

Page 1 : de diguzh-1 (1) à diguzhin (6) :

• diguzh .1
  diguzh .1

  adj.

  I. Attr./Épith.

  (1) Qui n'est pas caché.

  (2) Franc.

  ●(1904) DBFV 53b. diguh, adj., tr. «franc, candide.» ●(1907) VBFV.fb 45b. franc, tr. «diguh.»

  II. Adv. Franchement.

  ●(1942) DIHU 367/5. léh ma larè hor henvroad brudet é sonj diguh.

• diguzh .2
  diguzh .2

  m. =

  ●(c.1836) COMbeau vi moj. 6. Hag é kaô d'in n'ôar den ann diguz.

• diguzh .3
  diguzh .3

  voir diguzhañ

• diguzhañ / diguzhiñ / diguzh
  diguzhañ / diguzhiñ / diguzh

  v.

  I. V. intr. Sortir de sa cachette.

  ●(18--) BSG 250. Diguza a reont.

  II. V. tr. d.

  (1) Faire sortir de sa cachette (un clandestin).

  ●(1913) BUKE 18. Mari-Job hé unan e zo é monet de ziguh er beleg. ●37. Hou mam é en hani e ziguh er véléan.

  (2) Découvrir, trouver.

  ●(c.1718) CHal.ms i. deterrer, trouuer, et découurir, tr. «caüein diguhein dinehiein.»

  ●(1904) DBFV 53b. diguh, diguhein, v. a., tr. «découvrir, trouver, révéler.»

• diguzherezh
  diguzherezh

  m. Diguzherezh a galon : candeur.

  ●(1904) DBFV 53a. diguhereh a galon, m., tr. «candeur.»

• diguzhiñ
  diguzhiñ

  voir diguzhañ