Recherche 'dilamm...' : 7 mots trouvés
Page 1 : de dilamm-1 (1) à dilammout (7) :- dilamm .1dilamm .1
adj. Bezañ lamm-dilamm : rebondir plusieurs fois.
●(1931) VALL 627a. Rebondir à plusieurs reprises, tr. «beza lamm-dilamm.»
- dilamm .2dilamm .2
m.
(1) Réfraction.
●(1872) ROU 99b. Réfraction, tr. «Dilam.»
(2) Réflexion.
●(1876) TDE.BF 131b. Dilamm, s. m., tr. «réflexion.»
●(1931) VALL 634b. Réflexion, tr. «dilamm m.»
(3) Rejaillissement.
●(1876) TDE.BF 131b. Dilamm, s. m., tr. «Rejaillissement, rebondissement.»
●(1931) VALL 638b. Rejaillissement, tr. «dilamm m.»
- dilamm .3dilamm .3
voir dilammat
- dilammadenndilammadenn
f. –où Sortie (d'une troupe d'assiégés).
●(1975) LLMM 170/210. Herri Spinefort a reas un dilammadenn a-enep ar sezizerien.
- dilammat / dilammet / dilammout / dilammdilammat / dilammet / dilammout / dilamm
v.
I. V. intr.
(1) Rebondir.
●(1499) Ca 62b. Dilamet. g. resaillir.
●(1659) SCger 102b. rejaillir, tr. «dilamet.» ●142b. dilamet, tr. «reiaillir.»
●(1876) TDE.BF 131b. Dilammet, v. n., tr. «rebondir.»
(2) Bondir, jaillir.
●(1659) SCger 15b. bondir, tr. «dilamet.»
●(1867) MGK 46. Pa zilamm eur c'hi-red. ●(1876) TDE.BF 131b. Dilammet, v. n., tr. «jaillir.»
●(1909) KTLR 4. pa zilammaz eur C'houanen. ●(1913) FHAB Meurzh 83. setu an daou zouav o tilamm da zailla war ar gouezidi.
(3) Fuir, s'échapper.
●(1847) FVR 30. Evit klask gwelloc'h kuz e tilamman raktal. ●49. hep dale e kavaz tu da zilammout ac'hano.
●(1942) DRAN 128. hag Erwan, gant ar c’haporal, ar bidoniou en e gerc’henn, a zilamm war du eno.
(4) Dilammat war : sauter sur, s'abattre sur.
●(1862) JKS.lam 118. ann drouk-rans avad, ann dizunvaniez hag ar brezel ne d-int dilammet war ann douar nemet dre ann direiz ha dre ar pec'hed. ●301. e-kreiz ar poaniou a zilammo war-n-hoc'h. ●(1867) MGK 106. Ann drouk-ze war-n-hoc'h-hu a zilammo eunn deiz. ●(1870) MBR 338. Ho kear Is, roue, ne bado ket pell amzer mui, rak me am euz tennet ar wezenn zero vraz a ioa o viret oc'h ar mor da zilammet war-n-ezhi.
●(1934) PONT 15. epad ar reusiou fall a zilammo war ar vro. ●(1955) STBJ 38. ha, pa zilammas a-nevez an tri ganfart warnañ, ne voe tamm daletoc'h evit o strinka er mêz.
(5) Dilammat e : faire irruption en.
●(1870) MBR 18. ar Zaozon fall a ioa dilammet e Breiz. ●(1894) BUZmornik 105. Al luc'hed a zilamme enn ti.
(6) Dilammat e-touez : faire irruption parmi.
●(1915) HBPR 204. Ar brasa dizurchou, avad, oa dilammet etouez an dud.
(7) Dilammat eus, er-maez, eus : sauter de.
●(1889) ISV 260. Spontet e tilam eus he vele.
●(1910) MAKE 62. Deut e oa ar poent evit pôtred Konforz da zilammat er-maez eus o gweleou. (8) Dilammat da ub. : se jeter sur qqn.
●(1909) BROU 225. (Eusa) Dilammet a reas d'in, tr. «il se jeta sur moi.»
II. Loc. verb. Lammat ha dilammat : sauter sans arrêt, dans tous les sens.
●(1977) PBDZ 785. (Douarnenez) sellit anezhañ o lammat hag o tilammat, tr. «regarder le sauter sans arrêt.»
III. V. pron. réfl. En em zilammat a nec'hamant : se tirer d'embarras.
●(18--) AID 250. evit en eur dilam a nehamant, tr. «pour me tirer d'embarras.»
- dilammetdilammet
voir dilammat
- dilammoutdilammout
voir dilammat