Recherche '"dilec'hiñ"...' : 2 mots trouvés

Page 1 : de dilechin-1 (1) à dilechin-2 (2) :

• dilec'hiñ .1
  dilec'hiñ .1

  v.

  (1) V. tr. d. Luxer, démettre, déboîter.

  ●(1659) SCger 40a. deboister les os & les membres, tr. «dilec'hi an jsili.» ●42a. demembrer, tr. «dilec'hi an isili.» ●44b. disloquer, tr. «dilec'hi.» ●143a. dilec'hi, tr. «disloquer.» ●(1723) CHal 56. Dilehein, tr. «Disloquer, déboëtter, démettre.» ●(1732) GReg 246b. Deboeter, disloquer quelque os, tr. «dilec'hi. p. dilec'het. Van[netois] dileheiñ.» ●264a. Demettre, faire sortir un os de sa place, le disloquer, tr. «dilec'hi. pr. dilec'het.» ●(1744) L'Arm 162b. Fouler (...) Un nerf, tr. «Diléhein unn nêrhênn.»

  ●(1907) BSPD I 391. tennein ar hé manbreu eit ou diléhein. ●(1934) BRUS 55. Démettre (un membre), tr. «diléhein.»

  (2) V. pron. réfl. En em zilec'hiñ : se luxer.

  ●(1907) BSPD I 89. azé é ma bet dispennet ol é gorv get tauleu ha tennet kement é zehorn hag é dreid ma vezé kleuet en iskern doh hum ziléhein.

• dilec'hiñ .2
  dilec'hiñ .2

  voir dilec'hiañ