Recherche '"dilec'hiañ"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de dilechian-dilechan-dilechin-dilechiin (1) à dilechian-dilechan-dilechin-dilechiin (1) :

• dilec'hiañ / dilec'hañ / dilec'hiñ / dilec'hiiñ
  dilec'hiañ / dilec'hañ / dilec'hiñ / dilec'hiiñ

  v.

  I. V. intr.

  (1) Quitter un lieu, partir.

  ●(17--) ST 14. poent eo d'imp dilec'hia, tr. «il nous est temps de partir.» ●164. poent e d'ehoc'h dilec'hia, tr. «il est temps de partir.»

  ●(1867) FHB 121/131b. ar meuriad a dlie dilec'hia ar c'henta.

  ●(1903) MBJJ 3. setu eun taul c'houitel, ha ni o tilæc'han. ●(1910) MBJL 194. Da nav heur hanter e tilec'h hon zrain.

  (2) Se déplacer.

  ●(1857) HTB 61. en avertisas da dilec'hia.

  ●(1970) LIMO 05-06 avril. tud hag e oè ret dehè dilèhein él deur ou goèhieu, da glask pé de hounid ou zammig bara.

  II. V. tr. d. Déplacer.

  ●(1847) BDJ 108. dileac'ha'r meneçziou.

  ●(1905) DIHU 2/27. Pep stern e hel bout lammet hemb diléhein er réral. ●(1914) DFBP 88a. deplacer, tr. «Dilec'hia.» ●(1915) LILH 5 a Gerzu. Konzet e hrér arré ag hon diléhein…