Devri

Recherche '"dilec'hiet"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de dilechiet-dilechet (1) à dilechiet-dilechet (1) :
  • dilec'hiet / dilec'het
    dilec'hiet / dilec'het

    adj.

    (1) Luxé.

    (1612) Cnf 23a. membro torret pé dilechet. ●(1633) Nom 273a. Luxatus : desnoué, desmis de son lieu : vn den en deffè vn mempr bennac dichouentret, dïlechyet, deuet ez plaçc. ●(1650) Nlou 215. Pan voa en croas pren astennet, / Oz cr'ech é dyoubrech dylechet, tr. «Lorsqu'il fut étendu sur le bois de la croix / en haut, les deux bras disloqués.»

    (1732) GReg 163a. J'ai la cheville du pied démise, tr. «Dilec'het eo va ufern.» ●799b. Remboeter, remettre un os disloqué da sa boëte naturelle, tr. «lec'ha ou lec'hi, an esqern dislec'het, ou, dilec'het.» ●(1744) L'Arm 233b. N'én dé ur bourtt cléhuéd ur goass / E larétt de vihan ha brass : / Mouguein a ran, né badan quét : / Me mameu a zou diléhétt ! ●331a-b. Remboester ou Remboêter, tr. «Laquad unn asscorne diléhéd, énn é léh.» ●(1790) MG 237. er hloès e ra ur mambr diléhét.

    (1903) MBJJ 109. n'euz bet na skoa dilec'het, na troad friket.

    (2) Déplacé.

    (1900) KEBR 19. Eur peul dilec’het, tr. « Un pieu déplacé ».

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...