Recherche '"diodiñ"...' : 2 mots trouvés

• diodiñ .1
  diodiñ .1

  v.

  I. V. tr. d.

  (1) Rendre idiot.

  ●(1909) FHAB Gwengolo 269. C'hoantât komz e gallek hebken d'ar c'hrouadur a zo hen diodi. ●(1927) GERI.Ern 108. rendre sot, tr. «diodi.»

  (2) Amuser.

  ●(18--) BSG 62. me oa bet en ti 'n aotro person / Ha am eûs han diodet, o cânan eur chanson, tr. «j'allai chez le curé, et je l'ai amusé, en lui chantant une chanson.» ●208. Ha dre gomzou clouar a neus diodet anean.

  II. V. intr.

  (1) Faire l'iodiot.

  ●(1872) ROU 88a. Faire l'idiot, tr. «Diodi.»

  (2) Se mettre en colère.

  ●(1924) BILZbubr 42/978. Ha Bilzig, heskinet evel-se, a ziode hag a skoe didruez. ●(1925) BILZ 114. Trawalc'h da lakaat eun den fur da ziodi.

  (3) Devenir sot, bêtifier, s'abêtir.

  ●(1876) TDE.BF 136b. Diodi, v. n., tr. «s'abêtir.» ●(1890) MOA 100a. Abêtir (s'), tr. «diodi v. n.»

  ●(1927) GERI.Ern 108. devenir sot, tr. «diodi.»

• diodiñ .2
  diodiñ .2

  voir diodañ