Devri

Recherche 'diouenn...' : 8 mots trouvés

Page 1 : de diouenn-1 (1) à diouennus (8) :
  • diouenn .1
    diouenn .1

    voir diouennañ

  • diouenn .2
    diouenn .2

    adj. Exterminé.

    (1962) EGRH I 61. diouenn a., tr. « sans race, exterminé. »

  • diouennadur
    diouennadur

    m. –ioù Extermination.

    (1931) VALL 287a. Extermination, tr. «diouennadur m.»

  • diouennañ / diouenn
    diouennañ / diouenn

    v. tr. d.

    (1) (en plt des animaux, des plantes) Exterminer, détruire.

    (1869) FHB 224/117b. n'euz netra da ober nemet digouenna al louzeier fall. ●(1874) FHB 492/176a. gant an diou-ma diouenn ar re all ! ●(1872) ROU 84b. Extirper, tr. «Digoenna, (divoenna).»

    (1931) VALL 287a. Exterminer, tr. «diouenna.» ●(1942) HERV 121. n'em eus ket ar soñj da ziouenna lapined ar c'harter-mañ. ●(1957) BLBR 102/14. (Kleder) Askol-doulla. Eun doare askoll, gwriziou don dezo, diëz da ziouenna. ●(1952) LLMM 32-33/133. (Douarnenez) Diouennañ : lazhañ betek an hini diwezhañ.

    (2) sens fig. Chasser, extirper (les péchés, les défauts).

    (1868) KMM xii. divouenna ar pec'hed eus ho calon. ●(1883) IMP 8. Es vianic e velis an techou-ze ennâ : / Divar 'neuze e claskis an tu d'o divoenna.

    (3) Écœurer.

    (1870) FHB 294/263a. Ne deus ket guelloc'h avechou evit divouenna eun euz eun dra, eget rei dezhan re euz an dra-ze.

  • diouenner
    diouenner

    m. –ion Exterminateur.

    (1931) VALL 287a. Exterminateur subs., tr. «diouenner

  • diouennerezh
    diouennerezh

    m. –ioù Extermination.

    (1931) VALL 287a. Extermination, tr. «diouennerez m.»

  • diouennet
    diouennet

    adj.

    (1) Détruit.

    (1977) PBDZ 778. (Douarnenez) diouennet, tr. «annihilé, totalement détruit.»

    (2) = trec'het gouenn gantañ.

    (1868) FHB 178/172b. bretoned divouennet, bastardet ha divadezet.

  • diouennus
    diouennus

    adj. Exterminateur.

    (1931) VALL 287a. Exterminateur adj, tr. «diouennus

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...