Recherche 'dirañs...' : 5 mots trouvés
Page 1 : de dirans (1) à diranson (5) :- dirañsdirañs
voir dirañsañ
- dirañsañ / dirañsiñ / dirañsdirañsañ / dirañsiñ / dirañs
v. tr. d.
(1) Éroder, raviner.
●(1907) FHAB Here 239. ar c'houeriou ne ziskennent ket froudennus divar ar menez en eur ziransi an douar.
(2) Détruire.
●(1926) FHAB Ebrel 149. evit m'en dije ar mor amzer a-walc'h da ziransa kêr [-Iz] eus an eil penn d'egile ha da beurlonka pep tra.
(3) Égrapper, égrener.
●(1899) BSEc xxxvii 147 / KRL 12. Avel sant Lorans diranz kerc'h ; / Ma ne ve a-rog e ve war-lerc'h, tr. «Le vent de Saint-Laurent égrène l'avoine ; si ce n'est avant, c'est après.»
●(1921) FHAB Meurzh 56. da ziranz kraon kelve. ●(1973) BAHE 78/31. Pa dremenont a-rez ur bod balan e trammont ur c'henaouad en ur dirañsañ ar bleuñv. ●(1978) BAHE 97-98/25. An deliou glas a ra – pe a rae – ur boued saourus ha kreñvaus evit ar moc'h. Dirañset e vezent d'an nevez-hañv.
- dirañserdirañser
m. –ion Celui qui égrappe, égrène.
●(1982) PBLS 247. (Sant-Servez-Kallag) St Laorañs dirañser kerh, pa vez ked araog vez warlerh, tr. «St L. fait tomber les grains d'avoine (c-à-d pour l'époque du pardon l'avoine est mûre), mais si ce n'est pas avant c'est après.»
- dirañsiñdirañsiñ
voir dirañsañ
- dirañson