Recherche 'dirann...' : 7 mots trouvés

Page 1 : de dirann-1 (1) à dirannus (7) :

• dirann .1
  dirann .1

  adj.

  (1) (droit) Indivis.

  ●(1732) GReg 527a. Indivis, ise, qui doit être partagé, & qui ne l'est pas encore, tr. «dirann.» ●Ces terres sont communes, & indivises, tr. «An douarou-ze a so boutin, ha dirann. dirann eo c'hoaz an douarou-ze.» ●(1744) L'Arm 198a. Indivis, tr. «Dirann.»

  ●(1876) TDE.BF 138b. Dirann, adj., tr. «Indivis.» ●(1878) EKG II 258. an tiegez aman hag an oll vadou a ioa chomet dirann etre va breur ha me.

  ●(1904) DBFV 56b. dirann, adj., tr. «indivis.»

  (2) Indivisible.

  ●(1891) AGB 13. Republik ar Frans unan ha dirann.

  ●(1911) KEME 25-26. Ar Republik unan ha dirann. ●(1921) FHAB C'hwevrer 47. Breiz dirann, emezan, setu goulenn an holl Vreiziz.

• dirann .2
  dirann .2

  m.

  (1) Séparation.

  ●(1866) SEV 94. Doaniuz e vezo an dirann-ze.

  (2) Différence.

  ●(1866) SEV 198. ne vezo mui neuze dirann e-bed etre ann dud hag e vezint hevel-hevel bepred.

• dirannañ
  dirannañ

  v. tr. d.

  (1) Séparer.

  ●(1866) SEV 93. Neuze an elez a ziranno ar re vad euz a-douez ar re fall.

  (2) Dirannañ ub. : priver qqn (de qqc.).

  ●(1860) BAL 256. penaoz ho pefe ar galon d'o diranna en ho pedennou ! tr. (GMB 157) «les oublier, ne pas leur faire une part dans vos prières.» ●(1894) BUZmornik 314. «Arabad eo diranna ar vugale,» a leverer.

  ●(1913) FHAB Eost 240. en Kerhale morse ne veze dirannet ar paour.

  (3) Dirannañ ub. diouzh udb. : priver qqn de qqc.

  ●(1894) BUZmornik 314. Diranna ar vugale a renker eo euz ar pez a c'hell beza noazuz d'ezho.

  ●(1911) BUAZperrot 547. Ma teur eur beleg (…) da ziranna e barrisioniz eus bara an Aviel. ●(1913) FHAB Kerzu 353. den ebet n'eo dirannet euz al levenez-ze. ●(1929) FHAB Genver 4. Pec'hed eo eta d'eun tad ha d'eur vamm diranna o bugale eus kaera tenzor hor gouenn.

  (4) (droit) Frustrer.

  ●(1872) ROU 86b. Frustrer, tr. «Diranna.»

  ●(1911) BUAZperrot 769. Mes Gwerok ne asantas ket diranna e bevar mab yaouank. ●(1931) VALL 143a. Confisquer sa part d'héritage à qqb, tr. «diranna u. b.»

• dirannapl
  dirannapl

  adj. Indivisible.

  ●(1732) GReg 527a. Indivisible, tr. «Dirannapl.» ●735a. Un point indivisible, tr. «Ur poënd dirannapl.»

• dirannek
  dirannek

  adj. Indivisible.

  ●(1878) EKG II 206. eilved bloavez a Republik Franz, unan ha dirannek. (d'après un jugement de 17??)

• dirannet
  dirannet

  adj.

  (1) (droit) Frustré.

  ●(1872) ROU 94a. Privé de sa part, tr. «Diranned.»

  ●(1909) FHAB Ebrel 160. an eil hag egile o doa bugale vihan hag a vije dirannet.

  (2) Privé (de qqc.).

  ●(1910) FHAB Here 291. setu hi dirannet eus o Doue ha dirannet eus eul loden eus pedennou an Iliz.

• dirannus
  dirannus

  adj. Indivisible.

  ●(1732) GReg 527a. Indivisible, tr. «dirannus.»