Recherche 'dired...' : 7 mots trouvés

Page 1 : de dired-1 (1) à diredien (7) :

• dired .1
  dired .1

  adj. Stagnant.

  ●(1931) VALL 708b. Stagnant, tr. «dired.»

• dired .2
  dired .2

  adv. Red-dired : qui va sans cesse d'un endroit à un autre.

  ●(1930) KANNgwital 329/397. hor c'halon a zo red dired eus an eil tra d'egile.

• diredek
  diredek

  v.

  I. V. intr.

  (1) Raccourir.

  ●(1914) DFBP 269b. raccourir, tr. «Diredek.»

  (2) Couler.

  ●(1860) BAL 215. Ar re a oa var al leac'h a zirede an daelou eus o daoulgad.

  II. Loc. verb. Redek ha diredek.

  (1) Courir ça et là.

  ●(1732) GReg 225a. Courir ça & là, populairement, courailler, tr. «Redecq, ha diredecq.»

  ●(1963) LLMM 99/266. met aner e voe dezhañ redek ha diredek.

  (2) Circuler.

  ●(1732) GReg 169b. Circuler, parlant du sang, tr. «redecq ha diredecq.»

• diredi .1
  diredi .1

  adj. Facultatif.

  ●(1931) VALL 290b. facultatif, tr. «diredi.»

• diredi .2
  diredi .2

  m. Libre-arbitre.

  ●(1931) VALL 34a. libre arbitre, tr. «diredi m.»

• dirediañ
  dirediañ

  v. tr. d. Rendre facultatif.

  ●(1931) VALL 290b. rendre facultatif, tr. «diredia.»

• diredien
  diredien

  s. Frisson.

  ●(1919) BUBR 5/125. gant an heuz em eus santet eun diredïon o treuzi ma izili.