Recherche '"direizhañ"...' : 2 mots trouvés
Page 1 : de direizhan-direizhin (1) à direizhans (2) :- direizhañ / direizhiñdireizhañ / direizhiñ
v.
I. V. intr.
(1) Ne pas se tenir correctement, ne pas agir d'une manière intègre, ne pas suivre les préceptes.
●(1867) FHB 112/62b. pini o peus guelet aliez dre ar pardoniou o tireiza, o tibordel ag o c'houren dirag an oll gant Jacquezik ar sclevard pe gant Follik kementra, map bian da Varquis an tavernou. ●(1869) SAG 186. e kolchent avat ho baradoz, hi hag ho bugale, ma teuchent da zireiza.
(2) Direizhañ d'ar reolenn : déroger à la règle.
●(1924) LZBt Meurzh 32. Hon eskop en deus teurveet direizan d'ar reolen evit eun den yaouank mad dreist.
(3) Se révolter.
●(1847) MDM 138. lakaad ar boulvers er famillou, etouesk ar bobl, ha direiza a enep ar superioled.
(4) Se déranger.
●(1904) DBFV 57a. direihein, v. n., tr. «se déranger.»
II. V. tr. d.
(1) Détraquer, dérégler (un mécanisme).
●(1732) GReg 265b. Demonter un horloge, la gâter, tr. «Direiza un orolaich.» ●281a. Detraquer, tr. «Direiza. pr. direizet.»
●(1904) DBFV 57a. direihein, v. a., tr. «dérégler, détraquer.»
(2) Déranger, troubler (ce qui est organisé).
●(1732) GReg 276b. Desordonner, troubler l'ordre, tr. «Direiza. pr. direizet.»
●(1839) BESquil 496. ne zirèhas quet hé exelciceu a zevotion. ●(1869) SAG 277. evit direiza ar bed. ●(1870) FHB 304/339b. Patris ne zireizas netra etouez an irlanted ; ne reas nemet en em lacat en ho mesk.
●(1904) DBFV 57a. direihein, v. a., tr. «désordonner.» ●(1929) MANO 128. direiza a rae ar peoc'h hag an urz vat.
(3) Déranger, détraquer, troubler (l'esprit de qqn).
●(1790) MG 394. Arça, me hoær, cavét e hoès en tu de zireihein me houciance.
●(1929) MANO 54. eur beleg foll, diboell, gouest da zireiza spered ha penn an dud. ●(1962) EGRH I 61. direizhañ v., tr. « dérégler, déranger (surtout sens moral). »
(4) Mettre le désordre (dans une équipe de travailleurs).
●(1849) LLB 489-490. un dorner didalwé / A vitin bet en noz é tireih ur baré.
(5) Dépraver, débaucher.
●(1659) SCger 40a. debaucher, tr. «direiza.»
●(1904) DBFV 57a. direihein, v. a., tr. «dépraver.»
(6) Désorienter.
●(1904) DBFV 57a. direihein, v. a., tr. «désorienter.»
III. V. pron. réfl. En em zireizhañ : se pervertir.
●(1847) MDM 70. ne deufe ho bugale da veza treinet d'an hostaliriou pe d'ar beilladegou goude ar skol-noz, ha da en em zireiza er fezoun-ze.
- direizhañs