Recherche 'dirid...' : 6 mots trouvés

Page 1 : de dirid (1) à diridintal (6) :

• dirid
  dirid

  adj. sens fig. Sincère.

  ●(1710) IN I 312. bugale Doue a ya gant an hent-eun hep clasq troïdellou, hac o deveus ur galon displeg ha dirid.

• diridenn
  diridenn

  adj. Sans ride.

  ●(1633) Nom 16a. Frons erugata, explicata, exporrecta : front sans rides : tal diriden, tal ep ridou.

  ●(1732) GReg 822b. Front sans rides, tr. «Tal diridenn.»

• diridenniñ
  diridenniñ

  v. tr. d. Dérider.

  ●(1904) DBFV 57a. diridennein, v. a., tr. «dérider, défroncer.» ●(1907) VBFV.fb 29a. dérider, tr. «diridennein.»

• diridignat
  diridignat

  v. intr.

  (1) Cliqueter.

  ●(1878) EKG II 137. klevet a rean o tiridignat armou ar zoudarded a rede var va lerc'h. ●224. ho zabrinier a ziridigne, dre ma'z eant, enn eur steki ouc'h ho divesker.

  (2) Tintinabuler.

  ●(1924) ZAMA 9. trouz an ourouleriou o tiridignat.

• diridiñ
  diridiñ

  v. tr. d. Dérider.

  ●(1904) DBFV 57a. diridein, v. a., tr. «dérider, défroncer.»

• diridintal
  diridintal

  v. intr.

  (1) Tintinnabuler.

  ●(1908) FHAB Here 314. ar c'hleier bihan a gomans tiridintal.

  (2) Cliqueter.

  ●(1911) FHAB C'hwevrer/Meurzh 53-54. e alc'houezioù o tiridintal bep kammed a rea.