Devri

Recherche '"diroc'h"...' : 9 mots trouvés

Page 1 : de diroch-1 (1) à dirochin (9) :
  • diroc'h .1
    diroc'h .1

    adv. Roc'h-diroc'h : qui ronfle tout le temps.

    (1977) PBDZ 784. (Douarnenez) roc'h-diroc'h, tr. «qui ne cesse de ronfler, qui ne s'arrête de ronfler que pour s'y remettre tout de suite.»

  • diroc'h .2
    diroc'h .2

    m. Ronflement, râle.

    (1732) GReg 780a. Ralement, difficulté de respirer par des obstructions, tr. «diroc'h.» ●829a. Ronflement, respiration qui se fait avec bruit, causée par quelque obstruction, tr. «Diroc'h. Van[netois] diroh

    (1904) DBFV 57a. diroh, s., tr. «ronflement.»

  • diroc'hal / diroc'hat / diroc'hiñ
    diroc'hal / diroc'hat / diroc'hiñ

    v. intr.

    I. Ronfler.

    (1732) GReg 829a. Ronfler, respirer avec bruit en dormant, tr. «diroc'hat. pr. diroc'het. van[netois] diroheiñ

    (1834) SIM 197. dious ar mintin, pa ziroc'hit c'hoas.

    (1904) DBFV 57a. dirohal, dirohein, v. n., tr. «ronfler.» ●(1908) PIGO II 18. hadkrog e oa da ziroc'hal. ●(1963) LLMM 99/262. Morennet war doull dor o stal e-mesk o fakadennoù e tiroc’he pe e varailhe ar varc’hadourien war an oad.

    II.

    (1) Diroc'hal evel ur broc'h : voir broc'h.

    (2) Diroc'hal en e vrennigenn : voir brennigenn.

    (3) Diroc'hal evel ur c'hant tachoù : voir tach.

  • diroc'hat .1
    diroc'hat .1

    v. tr. d. Ôter les rochers de.

    (1939) KOLM 81. é tirohat er stérieu aveit obér hent d'en éoged.

  • diroc'hat .2
    diroc'hat .2

    voir diroc'hal

  • diroc'her
    diroc'her

    m. –ion Ronfleur.

    (1732) GReg 829a. Ronfleur, tr. «Diroc'hèr. p. diroc'hérien. Van[netois] dirohour. p. yon

    (1904) DBFV 57a. dirohour, m., tr. «ronfleur.» ●(1934) BRUS 200. Un ronfleur, tr. «ur (lire : un) dirohour –erion.» ●(1964) KTMR 12. kambr an diroher.

  • diroc'herez
    diroc'herez

    f. –ed Ronfleuse.

    (1732) GReg 829a. Ronfleuse, tr. «Diroc'herès. p. diroc'heresed. Van[netois] dirohoures. diroheres. pp. ed

  • diroc'herezh
    diroc'herezh

    m. Ronflements.

    (1732) GReg 829a. Ronflerie, tr. «diroc'hérez

    (1910) ISBR 281. é kreiz er safar hag en dirohereh ; rak kriùoh e oé kousked er vèuerion aveit en trouz.

  • diroc'hiñ
    diroc'hiñ

    voir diroc'hal

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...