Recherche 'disakr...' : 7 mots trouvés

Page 1 : de disakr (1) à disakrin-2 (7) :

• disakr
  disakr

  adj.

  (1) Adj. Impie.

  ●(1906) BOBL 01 décembre 114/1b. Perag e teuez, gant da zaouarn dizakr, da labea linsel an Anaon ?... ●(1907) PERS 250. eun den disakr. ●(1909) FHAB Gwengolo 278. bugale dizakr, bugale an dizurs. ●(1912) BUAZpermoal 932. an Dispac'h a deuas, gant e vorzoliou dizakr.

  (2) [empl. comme subst.] (Le) profane, ce qui est profane.

  ●(1869) HTC 133. Ne respete na sacr na dizacr. ●(1893) IAI 60. Ne respetas na sakr na dizakr. ●(1894) BUZmornik 486. ne respetent na sakr na dizakr.

• disakrañ / disakriñ
  disakrañ / disakriñ

  v. tr. d.

  (1) (en plt de qqn) Désacraliser.

  ●(1732) GReg 258b. Degrader quelqu'un de la Prêtrise, tr. «Disacri ur bælecq.»

  ●(18--) GBI I 144. Ho fewar ez int bet losket / Ar belek iaouank disakret.

  (2) (en plt de qqc.) Profaner.

  ●(1659) SCger 41b. degrader, tr. «disacri.» ●(1732) GReg 277a. Dessacrer, rendre prophane, tr. «Disacri. pr. disacret.»

  ●(1904) DBFV 57b. disakrein, v. a., tr. «ôter le caractère sacré.» ●(1910) MBJL 33. Mar gê esperniet an ilizo, e tizakrer an diabarz anê. ●128. da vezan dizakret gant ar varbared.

• disakre
  disakre

  adj. Qui n'a pas froid aux yeux.

  ●(1869) FHB 245/287a. Ar mevel-ze a voa eun den disacre euz an doare n'em eus ket guelet aliez. ●(1870) FHB 302/323a. piou a zo bet disacre avoalc'h evit ober eur sacrilach evelse em rouantelez ?

  ●(1977) PBDZ 772. (Douarnenez) disakre disakret, tr. «qui n'a pas froid aux yeux.»

• disakrer
  disakrer

  m. –ion Profanateur.

  ●(1876) TDE.BF 160b. Dizakrer, s. m., tr. «Profanateur.»

• disakret
  disakret

  adj.

  I. (en plt de qqn)

  (1) Impie.

  ●(1838) CGK 34. Eur bagad laëron dissacret. ●(1877) EKG I 5. eun den dizakret bennag. ●8. tud dizakret avoualac'h. ●(1878) EKG II 46. tud fallakr ha dizakret. ●(1880) SAB 88. ar bobl dizantel, digalon ha dizacred.

  ●(1909) FHAB Gwengolo 285. Strolladou tud disakret a redaz kear epad meur a zervez.

  (2) Qui ne manque pas d'aplomb.

  ●(1977) PBDZ 772. (Douarnenez) disakre disakret, tr. «qui n'a pas froid aux yeux.» ●805. merc'hed disakret, tr. «des filles dessallées, qui ne manquent pas d'aplomb.»

  II. (en plt de qqc.)

  (1) =

  ●(1878) EKG II 65. traou diskiant, disleal ha dizakret.

  ●(1907) FHAB Genver/C'hwevrer 16. rei ho hano mad da dorfejou ken dissakret. ●(1908) FHAB Even 179. al lezennou disleal ha dissakred.

  (2) Profané.

  ●(1872) ROU 97a. Profané, tr. «Dizacred.»

• disakriñ .1
  disakriñ .1

  v.

  (1) V. tr. d. Ôter le caractère sacré de.

  ●(1904) DBFV 57b. disakrein, v. a., tr. «ôter le caractère sacré.»

  (2) V. intr. Dire des jurons.

  ●(1884) MCJ 235-236. cleuèt certæn tud é zisacrein !

• disakriñ .2
  disakriñ .2

  voir disakrañ