Devri

Recherche 'dislonk...' : 8 mots trouvés

Page 1 : de dislonk-1 (1) à dislonket (8) :
  • dislonk .1
    dislonk .1

    m.

    (1) Action de vomir.

    (1866) LZBt Gouere 174. Na oa ken ar red-korv nag ann dislonk gant-han.

    (1962) EGRH I 63. dislonk m., tr. « action de vomir. »

    (2) Kaout dislonk : avoir envie de vomir.

    (1958) BLBR 108/2. heugi 'ran ha dislonk am-eus o weled Filo.

  • dislonk .2
    dislonk .2

    adj. (Yeux) écarquillés.

    (1913) FHAB Here 339. dislounc e zaoulagad, strafillet gant an aon.

  • dislonkadenn
    dislonkadenn

    f. –où

    (1) Vomissure.

    (1922) BUBR 22/323. Ha piou a dapas war e chupenn an dislonkadenn ? ●(1980) EBSB 61. (Ar vro vigoudenn) dislonkadenn, tr. «vomissement.»

    (2) (vulcanologie) Éruption.

    (1931) VALL 270b. phénomènes éruptifs, tr. «dislonkadennou(-tan).» ●(1951) BLBR 34/22. dislonkadennou an Etna en Italia.

  • dislonkadur
    dislonkadur

    m. –ioù

    (1) (vulcanologie) Rejets volcaniques, éruptifs.

    (1931) VALL 270b. formations éruptives, tr. «dislonkaduriou pl.»

    (2) Vomissement.

    (1974) KMDR 56. N'en des nameit er hanoñneu ha ne daùant ket. A dorimel é koéh ou dislonkadur eahus ar ur hoèdig e zo izelloh egedomb.

  • dislonkajoù
    dislonkajoù

    plur. Vomissures.

    (1957) PLBR 50. dislonkachou, tr. «vomissures.» ●(1962) EGRH I 63. dislonkachoù pl., tr. « vomissures. »

  • dislonkañ
    dislonkañ

    v.

    I. V. tr. d.

    A. (en plt de qqn) Vomir, rendre, dégorger (qqc.).

    (1659) SCger 144a. dislonqua, tr. «vomir.» ●(1732) GReg 258b. Degueuler, parlant des animaux & des yvrognes, tr. «Dislounqa. pr. dislounqet

    (1868) KMM 66-67. Poan vouzellou, distôler, dislonca poezon. ●(1877) BSA 132. Dislounca a rea kement a zebre hag a eve. ●(1878) EKG II 177. e tislounkaz eur c'hinaouad-all a c'hoad. ●(18--) KTB.ms 14 p 53. Petra eo an touseged-se a dislonkes.

    (1901) FHAB Meurzh 236. Cloc'hic Sant Paol ag a voe dislounket en Enez Vaz gant eur pesk. ●(1902) MBKJ 153. evel ma tislonke kement a gemere. ●(1929) MANO 158. ar paotrig (…) a zislonkas an dour en doa evet hag a bareas.

    ►absol.

    (1903) MBJJ 63. ma adstag warnon ar c'hoant da zislonkan. ●(1923) KNOL 300. Dislounka he doa great kement, ma vije lavaret ez oa o vont da zifelc'hi.

    B. sens fig.

    (1) Écarquiller.

    (1910) MAKE 18. dislounka 'ree zoken bras e zaoulagad en e benn. ●(1924) ZAMA 201. o tislonka gwenn e zaoulagad.

    (2) Retirer (ses paroles).

    (1878) EKG II 62. ha c'houi a zislounko ar ger-ze, pe me velo. ●316. pe zoken e rankot dislounka ho lavar dirak ar barner.

    (3) Rejeter, cracher.

    (1889) ISV 152. dre ar fail pe ar c'hinou-ze ar menez a zislonke tan ha ludu.

    (1900) MSJO 7. menes ar Vésuve (...) da zislonka glao tan. ●(1905) LZBl Mae 126. an dour, dislounket peurliesa gant al lennou braz. ●(1909) FHAB Genver 31. ar menez tan Vésuve, en Itali, a zislounkaz awalc'h a draou. ●(1910) MAKE 78. e gorn ne ehanas tamm da zislounka bouilhou moged. (1910) MBJL 70. kement a chiminalo uhel a dislonk moged du. ●(1942) DRAN 79. Pelloc’h eur c’heo o tislonka tan, evel genou eur forn o c’hori.

    ►[au passif]

    (1877) EKG I 94. an drouc-spered, dislounket gand an ifern da zaoni an dud var an douar.

    (4) =

    (1659) SCger 35b. dire ce qu'on a sur le cœur, tr. «discoubla ar pes a ve voar ar galon.»

    (1879) BMN 123. ober d'ar bec'herien dizac'ha, dislonca an traou ar c'huzeta e pleg ar galon. ●285. An den-ma (...) a zisloncas he bec'hed miliget.

    (1924) FHAB Genver 33. d'ar re ne zislonkent nemet soniou fall, hudur ha brein put awechou. ●(1943) FATI 105. Hag e teraouas da zislonka dirazo komzou dizereat. ●(1945) GPRV 157. traou diseven / A zislonkit en eur dremen.

    II. V. intr. (en plt de la pluie) Tomber.

    (1944) DGBD 97. ur barr teñval a zo o klask dislonkañ.

    III. Dislonkañ tan evel genoù ur forn o c’horiñ : cracher du feu comme la gueule d’un four qui chauffe.

    (1942) DRAN 79. Pelloc’h eur c’heo o tislonka tan, evel genou eur forn o c’hori.

  • dislonker
    dislonker

    m. –ion Homme qui vomit.

    (1868) FHB 153/388b. ma vezo nebeutoc'h a zislonkerien...

  • dislonket
    dislonket

    adj. (Yeux) écarquillés.

    (1879) ERNsup 151. disloñnket, (yeux) équarquillés, Lanr[odec].

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...