Recherche 'dismeg...' : 10 mots trouvés
Page 1 : de dismeg-1 (1) à dismegus (10) :- dismeg .1
- dismeg .2dismeg .2
m. & interj.
(1) M. Opprobre.
●(1931) VALL 514b. Opprobre, tr. «dismeg m.»
(2) Loc. interj. Ne vo ket un dismeg ! : ce ne sera pas une honte (de voir, d'entendre qqc.).
●(1935) BREI 393/1a. Klevet a refet eno Merc'hed hon bro o kana, – ha ne vo ket eun dismeg !... ●(1935) BREI 402/4b. Ar c'han a voe renet gant an Ao. Boulbin, ha ne voe ket eun dismeg e glevet, a dra sur.
- dismegañ
- dismegañsdismegañs
f. –où
(1) Ignominie, infâmie, affront, impudence.
●(1659) SCger 66b. honte, tr. «dismegancç.» ●68a. ignominie, tr. «dismegancç.» ●123b. vergogne, tr. «dismegancç.» ●144a. dismegancç, tr. «impudence.»
●(1877) BSA 85. an dismegansou, ar poaniou, ar c'hlac'har eus he buez hir ha poanius ! ●(1889) SFA 61. dismegansou tud ar bed.
●(1927) LZBt Genver 19. pegen c'houero ec'h ê bet an dismegansou o deus kavet war o hent. ●(1927) GERI.Ern 111. dismegañs f., tr. «Affront, déshonneur.» ●(1931) VALL 514b. Opprobre, tr. «dismegañs f.» ●(1963) LLMM 99/265. Feuket gant an dismegañs-se.
(2) Chose honteuse, déshonorante.
●(1935) BREI 391/3b. Bezan paour n'eo ket eun dismeganz 'vit pa ver onest...
(3) Ober un dismegañs da ub. : faire un affront à qqn.
●(1860) BAL 64. a ve follentez, ac un dismegans great da Zoue. ●(1864) SMM 179. evit an oll dismegansou a ra deoc'h dalc'h mad ho pugale. ●(1874) POG 36. dic'haoui ann dismeganz gread d'ar Werc'hez. ●(1879) MGZ 204. Meur a zismeganz all a rejont c'hoaz dezhan.
(4) Kouezhañ en dismegañs : tomber dans l'infâmie.
●(1857) CBF 120. evit miret na gouezo hor iez kaer enn dismegans pe enn dismantr, tr. «pour prévenir le mépris ou la décadence de notre précieux idiôme.»
●(1924) BILZbubr 41/950. da vea disprizet gant an holl, ha da gouea en dismegans.
(5) Ober dismegañs war ub. : mépriser qqn.
●(1902) MBKJ 243. kals re all ho deuz great dismegans var 'nn hoc'h. ●(1911) BUAZperrot 118. bet great dismeganz varnan.
(6) Ober dismegañs gant ub. : se moquer de qqn.
●(1977) PBDZ 1145. (Douarnenez) an dra-se n'eo ken ober dismegañs gant Douarnenez, tr. «ça, ce n'est que pour se moquer de Douarnenez.»
(7) Ober dismegañs ub. : faire le déshonneur de qqn.
●(1911) BUAZperrot 82. kement mil mad a en em gav a ra o henor, evel ma ra o dismeganz kement drouk a zigouez.
(8) Teurel dismegañs war ub., udb. : outrager, jeter l'opprobre sur.
●(1935) BREI 432/1a. an dismegans a deuler warnan [ar brezoneg]. ●(1936) PRBD 84. Ar pec'hed, atao ha bep tro, a daol dismeganz war an Aotrou Doue.
- dismegañserdismegañser
m. –ion Celui qui méprise.
●(1908) BOBL 03 octobre 197/1b. muioc'h a zismeganserien e-touez ar veleien.
- dismegañset
- dismegañsiñdismegañsiñ
v. tr. d.
(1) Mépriser.
●(1889) SFA 56. dismegansi ar glaskerrien baour-man.
►absol.
●(1943) FATI 125. An dud difeiz, diouz o zu, a gendalc'he da c'hlabousat ha da zismegañsi.
(2) Outrager, offenser.
●(1927) GERI.Ern 111. dismegañsi v. a., tr. «outrager.» ●(1931) VALL 190a. Décrier, tr. «dismegañsi.» ●(1959) TGPB 79. Aner eo dit kunujenniñ ha dismegañsiñ, ne ra van ebet ouzh da veogadennoù.
- dismegañsusdismegañsus
adj.
(1) Méprisable.
●(1878) EKG II 285. me gaf d'ign eo eun tamm dismegansuz evidomp mont e kear gand eur vaouez ereet he daouarn d'ezhi.
●(1924) FHAB Genver 3. ken dismegansus mac'h eo ar stad m'eo ganet ha ma tle bevan ennan.
(2) Méprisant.
●(1889) ISV 125. Karl ne blege ket he benn evit clevet ar c'homzou dismegansus-ze.
●(1907) KANngalon Eost 472. ar c'homsou dismegansuz.
(3) Outrageant, offensant.
●(1927) GERI.Ern 111. dismegañsus adj., tr. «outrageant, déshonorant.»
- dismegetdismeget
adj. cf. dismeg .1
●(1978) BAHE 99-100/70. Met ken meudek e oa Louizig, ha ken dismeiet he bizaj, ma welas diouzhtu he mamm e oa erruet un dra bennak ganti.
- dismegus