Recherche 'dispañs...' : 5 mots trouvés

Page 1 : de dispans (1) à dispansin (5) :

• dispañs
  dispañs

  f./m. –où

  (1) Dépense.

  ●(c.1500) Cb 66a. [dispensaff] ga. dispensation. b. idem pe dispancc.

  ●(17--) BMa 25. tut an dispans, tr. «les gens de la dépense.»

  (2) Dispense.

  ●(1857) LVH 48. ean e hra aquerh hag hemb bonn erbet (...) en droèd de rein de bep-unan ag er mampreu en dispanseu a beré en dès dobér.

  ●(1904) DBFV 60a. dispans, m. pl. eu, tr. «dispense.» ●(1907) PERS 39. ma tennaz an dispanz digant an oll. ●(1911) BUAZperrot 640. o kaout dispans eus ar gourc'hemenn douget gant an abostol. ●(1926) FHAB Eost 312. Ar re o deus dispans da yun, abalamour d'o iec'hed. ●(1962) EGRH I 64. dispañs m. -où, tr. « dispense (religieuse). »

• dispañsañ / dispañsiñ
  dispañsañ / dispañsiñ

  v. tr. d.

  (1) Dépenser.

  ●(1499) Ca 65a. Dispansaff. g. despenser. ●(c.1500) Cb 66a. Dispensaff. g. despenser.

  (2) Dispenser.

  ●(1659) SCger 44b. dispenser, tr. «dispensi.»

  ●(1824) BAM 278. an dra-se ne zispans quet an dut lic da renta an enor-se dezo [d'ar Veleyen]. ●(1857) LVH 157. Er sort-zé dispancet m'en deint dré ur requis èl ou dès.

  ●(1904) DBFV 60a. dispansein, v. a., tr. «dispenser.»

• dispañsasion
  dispañsasion

  f. Dépense.

  ●(c.1500) Cb 66a. [dispensaff] ga. dispensation. b. idem pe dispancc.

• dispañser
  dispañser

  m. –ion

  (1) Dépensier.

  ●(17--) BMa 19. Dispanser quiguiner hac ar marmitonnet, tr. «Le dépensier, le cuisinier et les marmitons.»

  (2) Dispensateur.

  ●(c.1500) Cb 66a. [dispensaff] economus / mi. g. dispensateur. b. dispancer.

  ●(1824) BAM 276. ar Veleyen a so an dispenserien eus a c'hraçou Doue.

• dispañsiñ
  dispañsiñ

  voir dispañsañ