Devri

Recherche 'dispign...' : 9 mots trouvés

Page 1 : de dispign-1 (1) à dispignus (9) :
  • dispign .1
    dispign .1

    m. –où

    (1) Dépense d'argent.

    (1499) Ca 65a. g. despense. b. disping. ●(c.1500) Cb 66a. [dispensaff] economica / ce. g. dispensation de famille. b. disping an tyeguez. ●(1633) Nom 2a. compte de la recepte & despence, tr. «an count ves an recet, pe a ves an disping.» ●63b. Vinum secundarium, lora, dilutum vinaceorum : de la beuuette, vin de despense : guin á disping.

    (1659) SCger 33b. coust ou coustage, tr. «dispign.» ●42b. depens, tr. «dispign.» ●60a. frais é depens, tr. «mis ha dispign.» ●(1732) GReg 267b. Depense, emploi de son bien, tr. «Dispign. p. dispignou.» ●267b. Dépense excessive, tr. «Dispign divoder.» ●(1790) Ismar 141. A pe rér dispigneu dijauge eit en dout friantage.

    (1856) VNA 156. vous faites une dépenses exorbitante, tr. «hui e hra un dispign divusul.» ●168. toutes sortes de dépenses, tr. «peb sort dispigneu.» ●(1869) FHB 207/407b. ober dispignou foll e braoenteziou hag e fougerez. ●(1860) BAL 199-200. Eb beza re biz e tioualle ouz an dispignou foll. ●(1877) BSA 298. oll ive o deuz c'hoant kemer perz en dispign. ●(1877) EKG I 229. Eun tamm brao a zispign ec'h euz bet eno evelato. ●(1879) BMN 136. Lod all a rea dispignou braz (...) beteg zoken dieza ho zudou. ●(1894) BUZmornik 208. dre he zispignou foll e foranaz he zanvez. ●(18--) SAQ II 68. nebeutoc'h a zispign az pezo…

    (1907) PERS 19. karget euz an dispignou. ●(1911) SKRS II 136-137. Tri c'hant skoed dispign ho deuz bet ho kerent ganeoc'h. ●(1915) HBPR 21. Lavaret e vo hen deuz kalz dispign. (...) dispignou kalz brasoc'h.

    ►[empl. au fém.]

    (1930) FHAB Meurzh 103. Brasa dispign a zo hano anezi.

    (2) Ober e zispignoù : faire ses achats.

    (1924) FHAB C'hwevrer 69. Mari Gerlagen a deue ivez alïes da zigas traou d'he filhor, hag e roe d'ezan eur gwenneg bennak da ober e zispignou.

    (3) Digeriñ dispignoù : engager des dépenses.

    (1927) FHAB Genver 18. ped tiegez kristen a welit (...) o tigeri dispignou evit kas o bugale d'eur skol gristen ?

    (4) Skoulmañ an dispignoù : boucler le budget.

    (1932) KANNgwital 358/229. Ha kavet e vo an dek miliar a vank evit skoulma dispignou ar vro ?

    (5) Labourat diwar e zispign : être à son compte.

    (1981) ANTR 20. Yann Gouer a labour a-wechou diwar e zispign, a-wechou all eo gwelloh gantañ beza mevel, beved ha lojed e ti e vestr.

    (6) Diwar e zispign = (?).

    (1981) ANTR 169. Paeed mad eo pôtred an hent braz (…) Daou skoed bemdez diwar o dispign. Ha n'eo ked braz an dispign, keid ha ma chom yehed gand an den.

    (7) Diwar e zispign : à ses frais.

    (1889) SFA 165. oc'h ober, evit ar pemped gueach, divar ho dispign, hag a vir galoun, brezel d'an Durket.

    (8) Bezañ dispign gant ub. : dépenser pour, à son profit.

    (1911) SKRS II 135. Da genta, pegement a zispign a c'hell beza ganeoc'h a hed eun dervez, evit ho pevanz, ho tillad hag an traou all ?

    (9) Ober dispign gant ub. : dépenser pour qqn, à son profit.

    (17--) EN 948-949. maleur [e] dan jnin en em frod ous merhed ; / disping a rer gante, tr. «malheur à qui se frotte aux filles ; / on dépense avec elles.»

    (10) Bete pegeit ez a an dispign : à combien s'élèvent les dépenses.

    (1911) SKRS II 136. Guelomp neuze bete pegeit ez a an dispign great evidoc'h etre daou benna r bloaz.

  • dispign .2
    dispign .2

    voir dispignout

  • dispign-vat
    dispign-vat

    m. Bonne nourriture.

    (1955) LLMM 50/12. An Itron Stilling a zo un dispign-vat ganti, ha n'eo ket pizh. ●62. Dispign-vat : dispign (gwregel er ster-mañ) = magadur.

  • dispignañ
    dispignañ

    voir dispignout

  • dispigner
    dispigner

    m. –ion

    (1) Dépensier, qui est chargé des dépenses.

    (1732) GReg 268a. Depensier, qui a soin de faire la dépense d'un mênage, tr. «Dispigneur. p. dispigneuryen

    (2) Dépensier, qui aime dépenser.

    (1790) Ismar 192. dispignerion, péré ne chongeant meid a hum zivertissein.

    (1878) SVE 44 §276. War lerc'h eun daspugner / E teu eun dispigner.

    (1924) ZAMA 23. Eur roue fur, va faotrig, ne dle ket beza eun dispignour.

  • dispignerez
    dispignerez

    f. –ed Dépensière.

    ►[empl. comme épith.]

    (1847) MDM 323. eur c'hreg dispignerez.

  • dispignet
    dispignet

    adj. Dépensé.

    (c.1500) Cb 66b. despendus. b. dispingnet.

  • dispignout / dispignañ / dispign
    dispignout / dispignañ / dispign

    v. tr. d.

    I. (en plt d'argent, etc.)

    (1) Dépenser.

    (1499) Ca 65a. Disping. g. despendre. ●(1612) Cnf 34b. Negun n'a eo obliget da despign è holl stat, eguit saueteiff buhez an paour, mar deo brassoch domaig deo dispign è holl stat, eguit n'an deo an maru ves an paour.

    (1659) SCger 39a. dependre du bien, tr. «dispign madou.» ●42b. dependre, tr. «dispign.» ●(c.1680) NG 912. e tespign hou ol vat. ●(1732) GReg 268a. Depenser, emploïer son bien, tr. «Dispign. dispigna. dispignout. ppr. dispignet

    (1849) LLB 81. dré zispeign argand.

    (1907) AVKA 63. hec'h oll stun he devoa evelse dispignet. ●(1909) KTLR 143. Dastum a garie, mez gina 'rea pa ranke dispign eur guennek. ●(1928) BFSA 18. Arc'hant a c'houneze aes a-walc'h, hag o dispign a rae aesoc'h c'hoaz.

    ►absol.

    (1917) LILH 1 a C'hwevrer. kement-sé en des me hustumet de zispign get mol.

    (2) Dispign gant ub. : dépenser pour qqn, à son profit.

    (1911) SKRS II 137. Ha n'e ket arc'hant hebken ho deuz dispignet ganeoc'h. Nag a boan ho deuz kemeret !

    (3) Dispign e : dépenser en.

    (1847) MDM 55. hag e tispignont ho arc'hand en dibaucherez. ●(1870) FHB 294/259a. Ar pez a ell an dispac'herien-ze da scrabat, a zispignont e lonkerez. ●(1889) ISV 385. dispignet en dizurs gant he aclepoted.

    (4) Dispign e-kerz ub. : consacrer à qqn.

    (1884) BUR I 4. Arc'hant al levrio-man a vo oll dispignet en kerz ar vugale galvet gand Doue d'ar velegiac'h (sic) hep kaout pe-a-dra d'ober ho studi.

    (5) Dispign war-dro =

    (1908) FHAB Meurzh 95. ma c'houlenn unan euz an daou bried an divors, eo great dioc'h-tu an taol, eb mont da c'hrac'hi ha da zispign arc'hant vardro ar justis.

    II. (en plt de santé, de forces, etc.) Dépenser.

    (1866) FHB 55/23b. cals a zispign ho iec'hed.

  • dispignus
    dispignus

    adj.

    (1) (en plt de qqn) Dépensier.

    (1464) Cms (d’après GMB 182). Dispingneus, qui dépense.

    (1732) GReg 358a. La jeunesse est trop prodigue, & la vieillesse trop épargnante, tr. «ar re yaouancq a so re dispignus, hac ar re goz a so re espergnus.»

    (2) (en plt de qqc.) Dispendieux, qui entraîne des dépenses, coûteux, onéreux.

    (1499) Ca 65a. [disping] g. sumptueux. b. dispingneus. ●(c.1500) Cb 66b. g. sumptueux. b. dispingnus.

    (1732) GReg 268a. Qui est de dépense, tr. «Dispignus.» ●Le voyage de Paris est d'une grande dépense, tr. «Ar veach a Baris a so dispignus-bras.»

    (1907) BOBL 08 juin 141/2e. Eun ijin bresk ha dister a zo inouuz ha dispignuz. ●(1913) FHAB Ebrel 124. Dispignuz eo, ar vicher-ze. ●(1913) FHAB Here 346. Dispignusoc'h eo. ●(1962) EGRH I 64. dispignus a., tr. « dispendieux. »

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...