Recherche 'displu...' : 6 mots trouvés

Page 1 : de displu (1) à displunvin (6) :

• displu / displuñv
  displu / displuñv

  adj. Sans plumes, déplumé.

  ●(1962) EGRH I 64. displu a., tr. « sans plumes, déplumé. »

• displuennañ
  displuennañ

  v.

  (1) V. tr. d. Effeuiller.

  ●(1860) BAL 146. displuenna, diseillenna ar bokedou roz.

  (2) V. intr. S'effeuiller.

  ●(1872) ROU 82a. Ar bleûn a goumans displuenna, tr. «les fleurs commencent à s'effeuiller.»

• displuñv
  displuñv

  voir displu

• displuñvañ / displuñviñ
  displuñvañ / displuñviñ

  v.

  I. V. tr. d.

  A. Plumer.

  ●(1904) SKRS I 197. en eur zisplui ar yar. ●(1909) MMEK 139. Displuit eur iar. ●(1913) FHAB Mezheven 187. klaskit laboused bian da zisplua. ●(1922) KAAG 41. Displuit eur iar. ●(1955) STBJ 207. Marianna a hastas displua ar gwayed. ●(1977) PBDZ 761. (Douarnenez) displuñviñ, tr. «déplumer.»

  B. sens fig.

  (1) Plumer, dépouiller qqn.

  ●(1889) ISV 450. Hon dizurziou, na petra-ta / A laca Roum d'hon displua.

  ●(1935) ADBr xlii 3&4/400. Evigemp displuet var neat.

  (2) Displuñvañ e benn da ub. : médire de qqn.

  ●(1958) BLBR 114/5. e veze ivez displuet e benn da veur a hini.

  II. V. pron. réci. En em zispluñvañ =

  ●(1913) FHAB Meurzh 92. Lezomp anezo d'en em beillat, d'en em zisplua, ha pa vint skuiz, ar falla a ranko plega.

  III. Ar yar wenn o tispluñvañ : voir yar.

• displuñvet
  displuñvet

  adj. Déplumé.

  ●(1904) SKRS I 196. ar yar displuet.

• displuñviñ
  displuñviñ

  voir displuñvañ