Recherche '"distagellañ"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de distagellan-distagellin (1) à distagellan-distagellin (1) :

• distagellañ / distagelliñ
  distagellañ / distagelliñ

  v.

  I. V. tr. d.

  (1) Délacer.

  ●(1792) HS 313. distaguellein é votteu.

  ●(1855) BDE 737. distaguellein er boteu.

  ●(1912) BUEV 20. ne oé ket mat de zistagellein boteu hun Salvér. ●(1913) AVIE 36. n'on ket mé mat de zistagellein é voteu dehou.

  (2) Prononcer.

  ●(1920) LZBt Here 29. dalc'hmad gant e jeu, eveek, e tistagelle ar latin evel eur mestr.

  (3) Délier (la langue).

  ●(1877) BSA 311. eun den mud a zo bet distagellet.

  ●(1911) BUAZperrot 358. Kovesored zo bet merzeriet, mes n'eus ket bet gellet distagella d'ezo o zeod.

  II. V. intr. (en plt de la langue de qqn) Se délier.

  ●(1866) FHB 72/158a. he deod a zistaguellas.

  ●(1907) AVKA 9. Raktal e teuas teod Zakharias da distageli. ●140. e deod a distagelas.