Recherche 'distal...' : 12 mots trouvés
Page 1 : de distal-1 (1) à distalmin-distalm (12) :- distal .1
- distal .2
- distal .3distal .3
voir distaliañ
- distalac'hdistalac'h
m.
(1) Désordre, bordel, foutoir, bazar.
●(1941) ARVR 18/4c. an distalac'h euzus. ●(1968) LOLE 32. Ne oa mad nemed d'ober distalah. ●132. Distalah (T[regor]) : disurz. Goude eur pred, araog ma vez klozet pep tra, e vez distalah war an daol. ●(1970) BHAF 287. an hini a vez e-unan, lakeda, ne vez ket nehet gant an distalah.
(2) Tralala.
●(1960) BAHE 24/19. e-kreiz an digoroù, an distalac'h hag an tiala a vezo graet en hoc'h enor.
(3) Gant (kalz a) zistalac'h : en grandes pompes.
●(1953) LLMM 43/26. degemeret gant distalac'h. ●(1954) LLMM 47/45. e voe graet an eured gant kalz a zistalac'h. ●(1961) BAHE 29/56. distalac'h : lorc'haj, digoroù, stroñs, tontur, ton-bras. ●(1965) BAHE 46/49. distalac'h = digoroù. ●(1982) TKRH 128. daoust ma na oa ket graet kalz a zistarlac'h.
- distalaf
- distalaj
- distaliañ / distal distaliañ / distal
v.
I. V. tr.
A. V. tr. d.
(1) Détaler, ôter de l'étal.
●(1732) GReg 279b. Detaler, tr. «Distalya. pr. distalyet. Van[netois] distaleiñ. distalo. ppr. distalet.»
●(1876) TDE.BF 149a. Distalia, v. a., tr. «Rentrer dans la boutique la marchandise étalée ou en montre.»
►absol.
●(1928) BREI 62/3b. marc'hadourien chomet da zistalian.
(2) Distaliañ ur stal : quitter un commerce.
●(1906) DIHU 11/190. Chetu perak Pipi Garaud e gredé bout dén fur é tistal en davarn doh kreiz en dé.
(3) Débarrasser (la table).
●(1908) NIKO 144. Kas genis en eur-sé, cher ind ; distal en daul / Ag en eur miliget en des reit d'is en diaul. ●(1927) BBMT 6. é hoér e zistalé en daul.
►absol.
●(1932) FHAB Eost 334. sikour distalia ha skaota. ●(1959) BRUD 7/18. ar plah he-doa da zistalia.
(4) Ôter (ce qu'il y a sur la table).
●(1923) KNOL 129. Laouen e tistalias staliou koan.
B. V. tr. i.
(1) Distaliañ diouzh : desservir, débarrasser.
●(1857) CBF 6. Distalit dioc'h an daol, tr. «Desservez la table.»
●(1926) FHAB Mae 195. Pa vez distaliet dioc'h ar prejou. ●(1948) KROB 2/6. Distaliet eo diouz merenn, tomm eo an amzer, ar wazed a zo oc'h ober o c'housk. ●(1949) KROB 11/12. eur wech distaliet diouz ar pred. ●(1950) KROB 31-32/16. endra ma tistalie ar merc'hed diouz taol.
(2) Sortir d'une boutique.
●(1932) BRTG 24. Chetu perak é kredè Pipi Garaud bout un dén fur é tistal doh en davarn de greiz en dé. ●(1935) NOME 99. ha ne zistal ket eus an ti ma ne vez ket roet d'ezañ e doullad.
(3) Distaliañ (ul lec'h) ouzh ub., udb. = e gas kuit eus al lec'h-se.
●(1908) FHAB Genver 32. var 680 ti Relijiuzed goullonderet, 115 zo gwerzet ha distaillet outo.
(4) fam. Distaliañ diwar ar bed : mourrir.
●(1870) MBR 122. Ouspenn zo, ne ket brao distalia diwar ar bed ker buhan ha lavaret, rak marteze ne venn ket digemeret mad er bed all. ●(1890) MOA 112b-113a. S'en aller (mourir), tr. «distalia diwar ar bed (Fam.).»
II. V. intr.
(1) Fermer boutique.
●(1732) GReg 371b. Plier, ou serrer la marchandise étalée, tr. «Distalya. pr. distalyet. Van[netois] distalyeiñ.»
●(1890) MOA 148b. Rentrer les marchandises ainsi étalées, tr. «distalia, v. n. et a.» ●(1897) EST 18. N'hou pou nameit distâl, ha, hemb kol hou amzér, / Monet, goleit a véh, ha skan a ialh d'er gér tr. «Vous n'aurez qu'à plier bagages...»
●(1903) EGBV 173. distalein, tr. «plier bagages, partir.» ●Sel abretoh é tistalér, / Sel abretoh é vér ér gér. ●(1927) FHAB Genver 15b. marc'hadourien chomet da zistalia.
(2) Sortir d'un établissement commercial.
●(1935) NOME 80. Savit ha distalit !
- distaliñdistaliñ
v. tr. d. Déménager.
●(1790) MG 395. péré e rinq mui a amzér eit hum usquein peb-mintin, eit ne faut eit distalein un tiegueah.
- distalm .1
- distalm .2distalm .2
voir distalmiñ
- distalmer
- distalmiñ / distalm distalmiñ / distalm
v.
I. V. intr.
A. (en plt des animaux) Ruer.
●(c.1718) CHal.ms iv. Voila une vache qui frappe du pied, tr. «chetu ur ueuoh a Zistalm' a drepequ', a sco, distalmein, strepequein ara men beüoh.» ●(1723) CHal 62. Distalmein a ra, tr. «Il ruë.» ●(1732) GReg 834a. Ruer, parlant des chevaux, mulets, & ânes, tr. «Van[netois] & h[aute] Corn[ouaille] distalmeiñ. pr. et.» ●(1744) L'Arm 343b. Ruer, tr. «Distalmein.»
●(1876) TIM 382. ur jàu furiet (...) hag e zistalm guet arraj.
B. (en plt de qqn)
(1) S'emporter.
●(1904) DBFV 60b. distalmein, tr. «s'emporter, s'empresser, déclamer, ruer.» ●(1907) VBFV.fb 35b. (s') emporter, tr. «distalmein.»
(2) Se démener, s'agiter violemment.
●(1787) PT 26. Degasset ur gordèn / A p'em bou groeit guethi cant tro d'er garrotein / Ne hoès meit el lezél nesé de zistalmein.
II. V. tr. i. Distalmiñ gant ar gounnar = (….) de rage.
●(1861) BSJ 201. er scribèd hag er pharisiénèd e zistalmé guet er gounar é huélèt un inour quer caër meurbet.
III. V. pron. réfl. En em zistalmiñ.
(1) S'emporter.
●(1861) BSJ 237. ean e huélé er bobl doh hum zistalmein.
(2) En em zistalmiñ àr ub. : (?) se déchaîner sur qqn (?).
●(1861) BSJ 194. Goudé m'ou devou hum zistalmet ar nehou, ind el laquou d'er marhue.