Devri

Recherche 'distaoladenn...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de distaoladenn (1) à distaoladenn (1) :
  • distaoladenn
    distaoladenn

    f. –où

    I. (en plt de qqn)

    (1) Vagabond, hors-venu.

    (1869) LZBt Gouere 230. ar galéourien. Ann distoladenno ze a hellas gwélet n'éo kamet ré diwéat distréin da Doue a wîr galon. ●(1870) FHB 298/292a. an den difeiz-se neket a Vontroulez, an den-ze a zo eun distoladen bennag. ●(18--) EER 20. Frans na n'eo ken d'ar Fransijen : / War-n-hi man bep distaoladen.

    (1920) KZVr 365 - 29/02/20. Distoladennou n'int ken, diavezidi deut da Vreiz da heul ar brezel.

    (2) Mauvais sujet, paria.

    (1909) FHAB Du 351. an oll distaoladennou a zavaz d'ober freuz. ●(1927) GERI.Ern 10. distôladenn T[régor], tr. «personne méprisable, rebut de la société.» ●(1928) SAKO 33. 'vit eun distôladenn mac'h out.

    (3) Bâtard.

    (1895) GMB 164. Pet[it] Trég[uier] distoladen, tr. «bâtard.»

    (4) péjor. Race, engeance.

    (1907) AVKA 101. Distoladeno aer wiber ! penaoz e larfec'h trao mad, ken fall mac'h oc'h ?

    II.

    (1) Rejet.

    (1907) BOBL 21 décembre 169/3a. Distoladennou all, drugare Doue, na weler ket var ribl an aod.

    (2) Vomissure.

    (1911) FHAB Genver 15-16. Ar c'hi e-unan a dec'ho dious distaoladen al lounker.

    (3) (horticulture) Rejeton.

    (1879) ERNsup 146. distoladenn, rejeton, Trév[érec].

    (1927) GERI.Ern 10. distôladenn T[régor], tr. «rejeton.»

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...