Recherche '"distlabezañ"...' : 1 mots trouvés

• distlabezañ / disklabezañ
  distlabezañ / disklabezañ

  v.

  I. V. tr. d.

  (1) Débarrasser (une table, etc.).

  ●(1732) GReg 245b. Debarasser, ôter de dessus une table, une chambre, &c. ce qui y embarasse, & y empêche la propreté, tr. «distlabeza. pr. distlabezet.»

  (2) sens fig. Bezañ distlabezet diouzh ub. : être débarrassé de qqn.

  ●(1878) EKG II 304. Dont a ran da lavaret d'eoc'h, emez-han, hoc'h distlabezet dioc'h kere Pount-Eoun.

  (3) Nettoyer.

  ●(1876) TDE.BF 150b. Distlabeza, v. a., tr. «Enlever les ordures.»

  ●(1906) KPSA 1. ar pez a deu da zistlabeza lagad ar galoun. ●(1962) EGRH I 65. distlabezañ v., tr. « ôter les ordures, enlever ce qui traîne, nettoyer, mettre en ordre. »

  II. V. intr. Distlabezañ diouzh : se débarrasser de.

  ●(1920) MVRO 48/1b. Evit disklabeza dioutan e voutas anezan er val.

  III. V. pron. réfl. En em zistlabezañ diouzh.

  (1) Se nettoyer de.

  ●(1925) BILZ 112. e vefomp brao meurbed evit en em zisklabea eus an hudurnez-man.

  (2) Se débarrasser de.

  ●(1990) TTRK 148. e voe kaset ar c'hilheien yaouank d'ar marc'had kerkent ha ma voe kavet an tu d'en em zistlabezañ diouto.