Devri

Recherche 'distok...' : 7 mots trouvés

Page 1 : de distok-1 (1) à distokin (7) :
  • distok .1
    distok .1

    adj.

    I. Attr./Épith.

    (1) Éloigné, écarté.

    (1920) LZBt Here 17. mes a-vec'h distok diouti [diouz al lochen], e koueas d'an douar. ●(1927) LZBt Meurzh 61. eun ti distok diouz ar re all. ●(1962) BAHE 33/49. ur barrez ken distok eus ar c'herioù... ●(1982) TKRH 67. chom e-unan 'n un ti distok diouzh an tiez all.

    (2) Disjoint.

    (1868) FHB 174/143a. eur c'hos orig, greet gan plankennou distok.

    II. Adv. Sans heurt, sans encombre.

    (1866) SEV x. da gas anezho distok da borz kaer ar zilvidigez.

  • distok .2
    distok .2

    m. Querelle, différend, dispute.

    (18--) SBI I 54. Etre Tassel hac he gog / 'Zo Savet eur gwall distog, tr. «Entre Tassel et son coq / S'est élevé un grande prise de bec.»

  • distokad
    distokad

    adv. Sans heurt, sans encombre.

    (1912) MMPM 47. evit mac'h hello hon ene, henvel ouz eul lestr var eur mor plean, ruza goustad ha distokad betek porz ar zilvidigez.

  • distokadenn
    distokadenn

    f. –où

    I. Déconvenue, déception.

    (1919) BUBR 2/43. mar gellomp o devo eun distokaden, unan hag a bego ouz o genou !... ●(1944) VKST Ebrel 123. Sot a-walc'h eo bet Yann da gonta d'an holl e zistokadenn. ●(1954) VAZA 70. Met pebezh distokadenn pa glevis digant re all he menoz gwirion. ●(1955) VBRU 142. e c'hoarvezas gantañ an dipitusañ distokadenn. ●(1974) TDBP III 205. Me lavar deoc’h, me am-oa bet un distokadenn !, tr. « je vous l’assure, j’avais été rembarré (vertement) ! »

    II. Pakañ un distokadenn : avoir une déconvenue, être déçu.

    (1931) VALL 186. Il a eu une déception, tr. F. Vallée «pakañ un distokadenn.» (1962) EGRH I 65. coup dur, non prévu, tr. « pakañ un distokadenn. »

  • distokañ / distokiñ
    distokañ / distokiñ

    v.

    I. V. tr. d.

    (1) Séparer.

    (1982) TKRH 137. Un abadenn a oa bet, hervez, o tistokañ an hini vihan diouzh he Mamm-Anaig.

    (2) Soulever.

    (1869) EGB 119. il est fort au point qu'il soulève un poids de six cent livres, tr. «kén kreñv eo kén a zistog eur poéz a c'hoec'h kant liour.»

    (3) Expulser, chasser qqn.

    (1919) BUBR 9/243. hag ar re-ze a oe boutet primm war-adrenv ha distoket diouz ar c'hrenv lec'h.

    (4) (au jeu de boules) Chasser.

    (1916) KZVr 168 - 21/05/16. Dic'houenna ar boulou, skei gante da vat, evel pa zistoker a-ziwar-dro ar mestr.

    (5) Bezañ distoket diouzh : être loin de.

    (1965) BAHE 43/55. pa vimp muioc'h distoket diouzh an darvoudoù.

    (6) Dénicher.

    (1904) DBFV 61. distokein, v. a., tr. «dénicher (un néh, un nid), à Guidel.» ●(1934) BRUS 56. Dénicher, tr. «distokein

    (7) Rembarrer.

    (1913) ARVG Eost 189. Nag a dud, bugale, a gôze evelse, 'vit o zu o-unan, tud traitour hag eo mad distokan ane.

    II. V. intr. Partir, démarrer.

    (1914) LZBt Du 16. An train a distok gorrek. ●(1919) BUBR 8/209. Distoka ac'han eo a zo d'ober. ●(1935) BREI 389/2d. prest da zon dal ma tistoko ar c'harr. ●(1935) BREI 394/3a. Dal m'eo distoket ar c'harr-tan. ●(1967) BAHE 51/17. Pep tra da aozañ a-benn distokañ. ●(1970) BHAF 234. Poent braz distoka.

  • distoker-neizhioù
    distoker-neizhioù

    m. Dénicheur.

    (1942) FHAB Meurzh/Ebrel 149. (Plouarzhel) Distoker-neiziou = difouper-neiziou.

  • distokiñ
    distokiñ

    voir distokañ

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...