Recherche '"distoupañ"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de distoupan (1) à distoupan (1) :

• distoupañ
  distoupañ

  v. tr. d.

  (1) Frapper, cogner.

  ●(1870) FHB 298/293b. N'eus ket par d'hor martolodet a zo er c'heriou evit ho distoupa. ●(1872) GAM 51. Mil bloaz a zo, eur roue a Frans, a zistoupas ar bobl dinatur-ze.

  ●(1972) SKVT I 118. Pa vo bet distoupet ganin... ●(1973) AMED 6. Me zistoupo ahanoc'h.

  (2) Rembarrer.

  ●(1890) MOA 436a. Rembarrer, reprendre vivement q. q. (le remettre à sa place), tr. «distoupa u. b.»

  (3) Distoupañ diwar ub. =

  ●(19--) Yeun ar Gow. me eo an hini eo en deus c'hoarzhet da ziwezhañ pa'm eus kavet tu da zistoupa diwarnañ un hanter-kant skoed bennak.