Recherche 'distrap...' : 6 mots trouvés

Page 1 : de distrap-1 (1) à distraper (6) :

• distrap .1
  distrap .1

  adj. Bezañ distrap diouzh udb. =

  ●(1907) KANngalon Genver 311. N'euz forz pe seurt beleg, hag e ve distrap deuz he zae-zu, hag e ve tec'het euz ar guir Iliz, a c'hello kemeret an iliz parrez evithan.

• distrap .2
  distrap .2

  m. Aperçu.

  ●(1900) KZVr 105. En Goelo e ve laret distrap e lec'h alberz. ●(1925) SATR 16. Klevet hoc'h eus eun distrap bennak outi, met 'chans ? ●(1967) BAHE 51/5. hag ho po un distrap eus a stad an traoù eno. ●(1969) BAHE 60/18. Evit kaout un distrap eus e labour.

• distrapadur
  distrapadur

  m. Action de tirer par force.

  ●(1732) GReg 924a. L'action de tirer, tr. «distrapadur.»

• distrapañ
  distrapañ

  v.

  (1) Distrapañ diouzh =

  ●(1659) SCger 47a. echaper, tr. «distrapa dioc'h.»

  (2) Tirer par force, arracher.

  ●(1659) SCger 118b. tirer par force, tr. «distrapa.» ●(1732) GReg 924a. Tirer par force, arracher, tr. «distrapa. pr. distrapet.»

  (3) (cuisine) Battre (des œufs, etc).

  ●(1962) EGRH I 65. distrapañ v., tr. « battre, frapper (des œufs, de la pâte). V. trapañ. »

• distrapennañ
  distrapennañ

  v. tr. d. Détacher du piquet nommé «strapenn».

  ●(1911) BUAZperrot 170. Perpetua ha Felisite a oue distrapennet varnezo eur vioc'h penn-follet.

• distraper
  distraper

  m. –ion Celui qui tire par force.

  ●(1732) GReg 924a. Celui qui tire, tr. «distrapèr. p. yen.»