Recherche '"distroñsañ"...' : 2 mots trouvés

Page 1 : de distronsan-1 (1) à distronsan-2 (2) :

• distroñsañ .1
  distroñsañ .1

  v. tr. d.

  (1) Retrousser.

  ●(1895) GMB 183. tréc[orois] distroñsañ retrousser.

  ●(1925) FHAB Mezheven 228. o tistronsa he manchou. ●(1977) PBDZ 771. (Douarnenez) distroñsiñ, tr. «retourner (un parapluie, par ex.).»

  (2) Relever (un rideau).

  ●(1950) KROB 31-32/16. Hag unan eus an teir c'hoar a oa en traoñ ha distroñsa ar gouel-prenestr.

• distroñsañ .2
  distroñsañ .2

  v.

  (1) V. tr. d. Amortir (une chute).

  ●(1964) BAHE 38/64. en doare da zistroñsañ al lamm.

  (2) V. intr. Loc. v. Troñsañ ha distroñsañ : cahoter beaucoup.

  ●(1876) TDE.BF 152a. Troñsa (lire : distroñsa) ha distroñsa a ra ar c'harr, tr. «la voiture cahote beaucoup.» ●596a. Stroñsa ha distroñsa a ra ar c'harr, tr. «la charrette cahote beaucoup.»

  ●(1931) VALL 90a. Cahoter, tr. «stroñsa(-distroñsa).»