Recherche '"diveuziñ"...' : 4 mots trouvés

Page 1 : de diveuzin-1 (1) à diveuzin-4 (4) :

• diveuziñ .1
  diveuziñ .1

  v. intr. Monter en épi. Cf. diheudiñ .2

  ●(1942) GWAL 148-149/324. Diveuzi verb gwan : dont pennou pe tañvouez warnañ en eur gomz eus an ed : prest eo ar gwiniz da ziveuzi. ●(1957) ADBr lxiv 4/456-457. (An Ospital-Kammfroud) Diveuzi : v. – Monter en épis en parlant des céréales et des graminées (cf. dihoda, greunia, divodein...) : Prest eo an id da ziveuzi. ar herh n’eo ket diveuzet mad ’r bloa(z)-mañ. ●(1962) EGRH I 67. diveuziñ v., tr. « monter en épi. »

• diveuziñ .2
  diveuziñ .2

  v. intr.

  (1) Tiédir.

  ●(1942) GWAL 148-149/324-325. Diveuzi, verb gwan : koll e yenïen, evel m’eo «distana» koll e nerz. (...) D’am meno n’eo ket «diriva» ken kreñv ha «diveuzi». Evit ma tiveuzfe eun dra bennak e ranker kaout nerz an tan. ●(1962) EGRH I 67. diveuziñ v., tr. « rendre légèrement tiède, chauffé légèrement. »

  (2) Devenir tiède.

  ●(1962) EGRH I 67. diveuziñ v., tr. « devenir légèrement tiède. »

• diveuziñ .3
  diveuziñ .3

  v. intr. Émerger, exonder.

  ●(1878) SVE 164 §997. Pa ziveuzo Is / E veuzo Paris, tr. «Quand des flots Is émergera / Paris submergé sera.»

  ●(1955) SKOL 3/17. diveuziñ, tr. «émerger.» ●(1962) EGRH I 67. diveuziñ v., tr. « émerger. »

• diveuziñ .4
  diveuziñ .4

  voir divaouziñ