Recherche 'divorz...' : 6 mots trouvés

Page 1 : de divorz (1) à divorzin (6) :

• divorz
  divorz

  adj. Morz-divorz : toujours à moitié engourdi.

  ●(1977) PBDZ 782. (Douarnenez) morz-divorz, tr. «toujours à moitié engourdi.»

• divorzañ .1
  divorzañ .1

  s. Divorce.

  ●(1935) NOME 73. da c'houlenn gantañ an divorza.

• divorzañ / divorziñ .2
  divorzañ / divorziñ .2

  v.

  I. V. tr. d. Désengourdir.

  ●(1872) ROU 80a. Dégourdir, tr. «divorzi.» ●(1876) TDE.BF 157b. Divorza, v. a., tr. «Désengourdir, ôter l'engourdissement causé par une fausse position.»

  ●(1924) FHAB Meurzh 104. divorza divrec'h ha divesker.

  II. V. pron. réfl. En em zivorzañ.

  (1) Se désengourdir.

  ●(1766) MM 232-233. diun, er veach all e cousqui / enem zivors c'hoaz er pennat, tr. «Réveille toi ! Une autre fois tu dormiras. Désengourdis-toi encore un bout de temps.»

  (2) En em zivorzañ = (?).

  ●(1847) MDM 108. Ar mammou hag an amezeien a zigase di ho bugaligou evid en em zivorza.

• divorzhañ
  divorzhañ

  v. intr. plais. Divorcer.

  ●(1952) LLMM 34/46. (Douarnenez) Dre fent e vez graet divorzhañ eus divorsañ. Dimeziñ a zo entañ morzhañ. ●(1977) PBDZ 50. (Douarnenez) divorzi, tr. «quitter les cuisses de…»

• divorzhedañ
  divorzhedañ

  v. tr. d. (cuisine) Ôter les cuisses (à une volaille, etc.).

  ●(1876) TDE.BF 157b. Divorzeda, v. a., tr. «Détacher, ôter la cuisse à une volaille.»

• divorziñ
  divorziñ

  voir divorzañ .2