Recherche 'divouch...' : 8 mots trouvés
Page 1 : de divouch-1 (1) à divouchouer (8) :- divouch .1
- divouch .2divouch .2
v. intr. = (?) Se lever, sortir du lit (?).
●(1939) DIHU 337/302. Abret é ma ret divouch, rak hir é en hent d'obér.
- divouchañ .2divouchañ .2
v. tr. d. (agriculture) Couper les fânes (des betteraves).
●(1982) MABL I 64. (Lesneven) divouchañ betarabez. ●(1982) MABL II 71. (Lesneven) divouchañ betarabez : troc'hañ kloar ar betarabez ; troc'hañ ar bouch.
- divouchañ / divouchiñ .1divouchañ / divouchiñ .1
v.
I. V. tr. d.
(1) Couper le moucheron (d'une chandelle).
●(1872) ROU 91b. Couper la mêche, tr. «divoucha ar goulou.»
●(1942) DIHU 373/98. Nag er ouleuen-rousin lakeit ér «paotr Fransez» én toul-fornel, peger bourus é kaven-mé hé divouchein, ha kemér er rousin e zivérè doh er borhaden, eit ou zurel de veruein én tan !
(2) Débander (les yeux).
●(1876) TDE.BF 157b. Divoucha, v. a., tr. «Débander les yeux à quelqu'un.»
●(1931) VALL 182b. Débander les yeux, tr. «divoucha.» ●(1935) BREI 420/1c. Eno e voe divouchet.
(3) Ôter ce qui bouche.
●(18--) SAQ II 3. da zivoucha, da zivac'ha ar venoden evit rei sklerijen dan hent.
II. V. pron. réfl. En em zivouchañ : retirer ce qui bouche le regard.
●(1869) KTB.ms 14 p 284. Em divouchet, ewit gwelet ho hent.
- divoucher-gouloùdivoucher-gouloù
m. Mouchettes.
●(1868) FHB 169/102b. eun troc'her-goulou pe eun divoucher-goulou a ioa var ar chiminal.
- divouchet
- divouchiñdivouchiñ
voir divouchañ .1
- divouchouer