Recherche 'divourr...' : 7 mots trouvés
Page 1 : de divourr (1) à divourrusted (7) :- divourrdivourr
m. Plaisir, joie.
●(1952) LLMM 32-33/133. (Douarnenez) Be 'n eus graet e zivour : kalz trouz en deus graet, gant ar blijadur. (...) Kemmadur souezhus e diabarzh ar ger : oc'h ober ho tibour emaoc'h ? Un dibour he 'n eus hiziv. ●(1977) PBDZ 768. (Douarnenez) divourr, parfois aussi dibourr, tr. «plaisir, joie.»
- divourrañ / divourriñdivourrañ / divourriñ
v. intr. Ne pas être content, se déplaire.
●(1932) BRTG 100. Guerso n'ou des ket um huélet ha ne zivourant ket a um gavet. ●(1934) MAAZ 128. ne vo ket a léh d'é verh de zivourein. ●(1939) RIBA 29. Ha chetu hi é tivourein muioh mui. ●(1942) VALLsup 50b. Il me déplait de voir…, tr. «divourra a ran o welet (ou pa welan)… d'après V[annetais].» ●(1942) DHKN 60. Elsé éh oè deit Vonick de zivourein a gompagnoneh hé zud.
- divourrapl
- divourriñdivourriñ
voir divourrañ
- divourrus
- divourrusaat
- divourrusteddivourrusted
f. Déplaisir.
●(1939) RIBA 12. divourusted hé buhé én amzér de zonet. ●56. Ha chetu saùet deviz getè diar divourusted er gorig.