Recherche '"divoutiñ"...' : 2 mots trouvés

Page 1 : de divoutin-1 (1) à divoutin (2) :

• divoutiñ
  divoutiñ

  v. tr. d. = (?).

  ●(1861) BSJ 172. houi ou divoutou a guér de guér.

• divoutin
  divoutin

  adj. (grammaire) Anv divoutin : nom propre.

  ●(1931) VALL 497b. Nom propre, tr. «hano divoutin.» ●(1947) YBBK § 94. An anvioù divoutin a vez skrivet gant ur bennlizherenn. ●§ 379. Dirak un anv divoutin ne vez ket lakaet neuze ar ger-mell : Menez Are, Menez Mikael, Menez C'homm.