Recherche '"diwalc'h"...' : 6 mots trouvés

Page 1 : de diwalch-1 (1) à diwalc_hus (6) :

• diwalc'h .1
  diwalc'h .1

  adj.

  (1) (en plt de qqn) Insatiable.

  ●(1659) SCger 69b. insatiable, tr. «dioualc'h.»

  ●(1732) GReg 533b. Cet homme est insatiable, tr. «Divoalc'h eo an dèn-ze.»

  ●(1867) MGK 98. D'ar c'halounou diwalc'h. ●(1876) TDE.BF 159a. Diwalc'h, adj., tr. «Qui ne peut se rassasier.»

  ●(1935) BREI 425/1d. Perak oc'h ken diwalc'h ? ●(1962) EGRH I 69. diwalc’h a., tr. « insatiable. »

  (2) (en plt de nourriture) Qui ne rassasie pas.

  ●(1732) GReg 621b. Mets qui ne rassasient point, tr. «boëd divoalc'h.» ●783b. Mets qui ne rassasient point, tr. «bouëd divoalc'h.»

  ●(1931) VALL 624a. (mets) qui ne rassasie pas, tr. «diwalc'h.» ●(1962) EGRH I 69. diwalc’h a., tr. « qui ne rassasie pas. »

  (3) Inapaisé.

  ●(1868) FHB 153/391a. gant ar c'hoant dioualc'h euz ar gounid.

• diwalc'h .2
  diwalc'h .2

  m. Boulimie.

  ●(1876) TDE.BF 159a. Diwalc'h, s. m. tr. «Boulimie.»

  ●(1931) VALL 76b. Boulimie, tr. «diwalc'h.»

• diwalc'hadur
  diwalc'hadur

  m. Insatiabilité.

  ●(1904) DBFV 53b. dihoalhadur, dioalhadur, m., tr. «insatiabilité (l'A.).»

• diwalc'het
  diwalc'het

  adj. Qui n'est pas rassasié.

  ●(1792) BD 368. Diuoalchet eo ma corf pa na gaffan tamboet, tr. «Mon corps est affamé puisque je ne trouve aucune nourriture.»

• diwalc'hiñ
  diwalc'hiñ

  v. tr. d.

  (1) Délaver.

  ●(1856) VNA 229. si je ne bois que de l'eau, je vais me dégrader l'estomac, tr. «ma n'ivan quin meit deur, é han de zizolhein me halon.»

  (2) (?) Rincer (?).

  ●(1987) MZLC 58. mont davit dour pe da ziwalc'hiñ lienaj goude ma veze bet graet kouez gant Mamm.

• diwalc'hus
  diwalc'hus

  adj. Insatiable.

  ●(1732) GReg 783b. Qu'on ne peut rassasier, insatiable, tr. «Divoalc'hus.»

  ●(1931) VALL 624a. qu'on ne peut rassasier, tr. «diwalc'hus.»