Devri

Recherche 'diwan...' : 7 mots trouvés

Page 1 : de diwan-1 (1) à diwanin (7) :
  • diwan .1
    diwan .1

    adj. (agriculture) Sorti de terre.

    (1908) FHAB Gouere 210. marteze eo diouan breman. ●(1962) TDBP II 221. Irvin-saoz bihan a zo diwan, tr. «de petits rutabagas sont sortis de terre.»

  • diwan .2
    diwan .2

    m. –où

    I.

    A. (agriculture)

    (1) (La) pousse des plantes.

    (1732) GReg 746a. Pousse, ce qui sort de terre, tr. «an divoan

    (1927) GERI.Ern 108. diouan m., tr. «pousse.»

    (2) Germe.

    (1907) BOBL 19 janvier 121/2e. ho digellida [an avalou douar], rag an dic'hoan a zo eur poëzon hanvet e gallek Solanine. ●(1927) GERI.Ern 108. diouan m., tr. «Germe.»

    B. (maçonnerie) Pierres d'attente.

    (1876) TDE.BF 159a-b. Diwanou, s. pl. m., tr. «Pierres en tas d'une maison démolie et qui doivent servir à en édifier une nouvelle.»

    (1927) GERI.Ern 108. diouanou pl., tr. «pierres d'attente.»

    II. sens fig.

    (1) Attente, espérance.

    (1927) GERI.Ern 108. diouan m., tr. «attente, espérance.» ●diouan a zo ennañ, tr. «il donne des espérances, il portera des fruits.»

    (2) Germe.

    (1912) BOBL 09 novembre 412/2c. Er feson-ze ouspenn ma vez lazet an dic'hoan euz ar c'hlenved, a vez var ar memes tra (lire : tro) dizammet an had deus kalz a draou fall a vez en e douez.

  • diwan .3
    diwan .3

    voir diwanañ

  • diwanajoù
    diwanajoù

    pl. Graines non semées qui ont germé.

    (1962) EGRH I 69. diwanachoù pl., tr. « graines qui ont germé sans avoir été semées. »

  • diwanañ / diwaniñ / diwan
    diwanañ / diwaniñ / diwan

    v. intr.

    I. V. intr.

    A. (agriculture)

    (1) Germer.

    (1499) Ca 66b. Diuan et crisquiff tout vng. g. germiner.

    (1870) MBR 340. da welet ha diwana a rea he ed, tr. « pour voir si poussait le blé qu'il avait semé ». ●(1878) EKG II 188. evesaat ha dioana brao a rea ar gounidegez enn douar.

    (1904) DBFV 53b. dihoañnein v. n., tr. «germer.» ●(1911) BUAZperrot 221. p'edo e had o tiouan. ●(1912) LDTU x. Ar greun a gouezas en douar mat a ziouanas.

    (2) Pousser.

    (1633) Nom 100a. Panus : ce qui croist sur les arbres en maniere de champignons : an re á giouan (lire : diouan) voar an guezen eguis quebell touçceguet.

    (1659) SCger 47b. les fleurs s'eclosent, tr. «didînva pe dihoan a ra ar bleun.» ●96a. pousser, sortir de terre, tr. «dihoân»

    (1860) BAL 78. ar bokedou a zo diouaned en douarou.

    (1904) DBFV 53b. dihoañnein v. n., tr. «pousser.» ●(1910) BOBL 16 avril 277/2e. Gouezit ez eus daou seurt plant : eur re a zistera, a zizec'h an douar hag eur re all a wella anezhan en eur skarza pe mouga al loustoni a zo o klask diwana.

    B. par ext.

    (1) (en plt d'un point d'eau, d'une source) Sourdre, prendre naissance.

    (1872) ROU 104a. Il y prend sa source, tr. «eno e tivoan.» ●(1880) SAB 253. ac eus ar vammen-se, e save, e tivoane ur ganol.

    (1907) FHAB Gwengolo 202. ar puns a vez mad pe fall dious al leac'h ma tiwan an dour ennhan. ●(1926) SAHE 34. dour an eienen, diouanet var beden sant Herve.

    (2) Poindre.

    (1867) BUE 185. eul loue iaouank, ha ne ve he ivinio hag he gernio nemet krok c'hoaz da diwan war he dreid ha war he benn.

    (3) (en plt d'un astre) Poindre.

    (1925) FHAB Genver 12. Ar stered a oa krog da ziouan en oabl.

    C. sens fig.

    (1) Éclore, naître, apparaître.

    (1893) IAI 146. Urziou nevez o tiwan hag o kreski. ●(1894) BUZmornik 257. D'ar mare-ze, ez oa diouanet meur a fals kredenn etouez ann dud fidel.

    (1921) LZBl Du 198. E 1890, ar C'horee n'he doa ket a ilizou. Dizale ho gueler o tivoan a bep tu. ●(1921) LZBt Here 13. Dambrest e weler an ilizou evel o tiwan dre oll.

    (2) Naître et grandir.

    (1900) MSJO 48. E skeud diou galon guerc'h eo e ranke diouan Jesus.

    (3) (en plt d'une idée) Venir, poindre (à l'esprit).

    (1902) PIGO I 170. Neuze Personik e tiwanas eur menoz en e benn. ●(1908) PIGO II 176. an huvreou dudius a oa diwanet ennan diwar gomzou Janig. ●(1910) MAKE 41. pa ziwanas eur zonj en e benn.

    (4) Pulluler.

    (1659) SCger 99a. pulluler, tr. «dihoan

    II. V. tr. d.

    (1) Faire naître, apparaître, venir.

    (1902) MBKJ 29. Karantez an tad, kaer 'zo, a c'houlenn doujans ; karantez ar vamm a ziouan fizians.

    (2) Retirer (l'hameçon) d'un poisson.

    (1909) BROU 225. (Eusa) Dic'hoána, tr. «Débarrasser un poisson pris à l'hameçon.»

    III.

    (1) Ne diwano ket ar fav en e c'henoù : voir fav.

    (2) Diwan evel raden : voir raden.

  • diwanenn
    diwanenn

    f. –où Corollaire.

    (1931) VALL 156a. Corollaire, tr. «diouanenn f.»

  • diwaniñ
    diwaniñ

    voir diwanañ

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...