Recherche 'dizesk...' : 4 mots trouvés
Page 1 : de dizesk (1) à dizeskin (4) :- dizeskdizesk
adj.
(1) Qui n'a pas reçu d'instruction.
●(1866) FHB 60/58a. chom dizesc. ●(1889) SFA 84. n'oant, ervez ar bed, nemet tud dister, dizesk ha berr a spered. ●(1889) ISV 470. al loened iaouang er c'hoad-ze a ioa dizesk.
●(1907) BOBL 01 juin 140/1b. eun den dizisk ha gouër. ●(1907) PERS 181. an den diskiant ha dizesk. ●(1911) BUAZperrot 296. eun dizesk ha gouez a zen. ●(1929) LAPK 55. Doktor e vijen kavet marteze gand eun den dizesk ha diskol.
►[empl. comme subst.]
●(1886) SAQ I 13. kos ha iaouank, desket ha dizesk, paour ha pinvidik e tiskouezont kement a fizians er Verc'hez.
(2) Dizesk war : ignorant au sujet de.
●(1911) BUAZperrot 566. kelenn an dud dizesk var o relijion. ●569. M'o c'have dizesk var ar c'hatekiz pe var o fedennou.
- dizeskern
- dizesketdizesket
adj. Qui n'a pas reçu d'instruction.
●(1879) BAN 63. d'an dud dizesket coulz ha d'an dud desket.
●(1911) BUAZperrot 350. ar venec'h speredeka a ranke labourat gant o c'horf, kenkoulz hag ar re zizesketa. ●(1914) FHAB Meurzh 68. d'ar vugale yaouankoc'h ho (lire : ha) dizesketoc'h egetan.
- dizeskiñdizeskiñ
v. tr. d. Désapprendre, oublier.
●(1659) SCger 39b. desaprendre, tr. «didisqui. p. didesquet.» ●(1732) GReg 273a. Desapprendre, oublier ce qu'on a appris, tr. «Disisqi. pr. disesqet. Van[netois] disisqeiñ.»
●(1876) TDE.BF 163a. Diziski, v. a., tr. «Désapprendre, oublier ce qu'on a appris.»
●(1907) VBFV.fb 29b. désapprendre, tr. «diziskein.» ●(1929) FHAB Ebrel 154. dizeski ar brezoneg.
►absol.
●(1902) TMJG 351. pell zo aboue a meuz didisket.