Recherche '"dizornañ"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de dizornan-dizornian (1) à dizornan-dizornian (1) :

• dizornañ / dizorniañ
  dizornañ / dizorniañ

  v. tr. d.

  I. Couper les mains.

  ●(1732) GReg 590b. Couper la main, ou les mains, tr. «Disourna. pr. disournet.»

  ●(1872) ROU 80b. Dizorna, qui signifie également, priver de sa ou de ses mains.

  II. sens fig.

  (1) Dizorniañ ub. : déposer qqn., le déposséder (de son autorité).

  ●(1872) ROU 80b. Déposséder, tr. «Dizorna.» ●(1890) MOA 211a. Déposséder, tr. «Dizourna ; voy. évincer.»

  ●(1908) FHAB Genver 30-31. Ar jeneral Drud (...) zo bet dizornet gant ar Gouarnamant. ●(1919) KZVr 355 - 21/12/19. dizourna, tr. «révoquer.» ●(1925) SATR 36. gourdrouzet da vean eskumunuget ha didorniet diouz e c'halloud. ●(1925) FHAB Mae 162. lezenn ar skoliou hag a zizorne ar gerent. ●(1926) FHAB Genver 15. hag ar pennou anezan a vije didorniet ha laket er prizon. ●91. setu dizournet gouarnamant Pariz. ●(1942) VALLsup 29a. Casser un employé, un fonctionnaire, tr. «dizorniañ.» ●(1960) PETO 18. Petra 'c'hoarvezfe ma vefemp dizornet ? ●(1976) LLMM 179/408. goude m'en devoa lakaet ar c'hure kemenn (...) e oa dizornet.

  (2) =

  ●(1868) FHB 180/189a. Mes eun amezeg d'in (an oll amezeyen ned-int ket mignoned) hen deuz lakeet daou c'hant liour droug warn-on hag hen deuz va dizornet.