Devri

Recherche 'dizoue...' : 8 mots trouvés

Page 1 : de dizoue-1 (1) à dizoueusted (8) :
  • dizoue .1
    dizoue .1

    adj.

    I. Attr./Épith.

    (1) Anti chrétien.

    (1877) EKG I 8. an eskibien en em zavas a enep lezennou ken dizoue.

    (1906) KANngalon Genver 4. mont d'ar skoliou dizoue. ●(1910) FHAB Gwengolo 264. o c'homzou dizoue. ●(1938) FHAB Genver 4. lezennou dizoue 1917.

    (2) Athée.

    (1847) FVR 109. Touerien direiz, dizoue. ●(1877) EKG I 238. an dud difeiz ha dizoue.

    (1913) FHAB C'hwevrer 60. an dud dizoue.

    II. Adv. =

    (1907) FHAB Meurzh/Ebrel 40. ar Francizien evel pobl, a vev direligion ha dizoue. ●(1911) KANNgwital 100/18. ar vugale savet dizoue e skoliou dizoue.

  • dizoue .2
    dizoue .2

    m. –ed Athée.

    (1909) FHAB Gouere 193. an den a relijion e kichen an dizoue. ●(1935) BREI 401/3b. brao d'an Dizoueed goulenn ma vije heuilhet al lezenn.

  • dizouead
    dizouead

    m. –ed, dizoueidi Athée.

    (1931) VALL 43a. Athée, tr. «dizouead pl. –eaded, eïdi

  • dizoueañ
    dizoueañ

    v.

    (1) V. tr. d. Faire perdre la foi à qqn, à un pays.

    (1929) FHAB Genver 3. Divrezoneget eo bet ar vugale gand ar gerent hag ar vugale, d'o zro, o deus dizoueet o c'herent. ●(1930) FHAB Du 404. o klask dizouea ha divrezonega ar vro.

    ►[empl. comme subst.]

    (1929) FHAB Genver é. lorgnez an dizouea ha lorgnez an divrezonega. ●(1941) FHAB Du/Kerzu 94. taolit evez ouz lorgnez an dizouea.

    (2) V. pron. réfl. En em zizoueañ : cesser d'être pieu, perdre la foi.

    (1929) FHAB Genver 2. Ya ! Breiz, bro ar zent, a zo oc'h en em zizouea a-nebeudou.

  • dizoueegezh
    dizoueegezh

    f. Athéisme.

    (1931) VALL 43a. Athéisme, tr. «dizoueegez f.»

  • dizoueelezh
    dizoueelezh

    f. Impiété.

    (1923) FHAB C'hwevrer 44. en hon amzer a (…) zizouelez. ●(1927) FHAB Genver 18. Ar skol laïk 'zo deut da vezan muioc'h-mui eul lec'h a zizouelez.

  • dizoueüs
    dizoueüs

    adj. Impie.

    (1931) VALL 377a. Impie, tr. «dizoueüs

  • dizoueüsted
    dizoueüsted

    f. Impiété.

    (1931) VALL 377a. Impiété, tr. «dizoueüsted f.»

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...