Recherche 'douet...' : 6 mots trouvés

• douet
  douet

  m. –où

  (1) Doute.

  ●(c.1500) Cb 70a. [doetus] g. neant doubteux. b. dre doet. ●(1575) M 3344. Hep nep regret na doet, tr. «Sans aucun regret ni doute.» ●(1621) Mc 71. Ententationou ha douetou ves an feiz.

  ●(1659) SCger 45b. doute, tr. «douet.»

  ●(1834) SIM 86. mar en deus an disterra douet. ●(1870) FHB 306/357b. Glac’haret braz out, em eus douet ? ●(1889) ISV 458. N’oa douet ebet n’o doa ar re-ze oll c’hoant da velet e buez adarre kerent d’ezho. ●(18--) SAQ ii 33. Pa vez douet var mank hon nesa.

  ●(1915) HBPR 53. N’euz douet ebet.

  (2) Hep douet : sans doute.

  ●(c.1500) Cb 14b. [annoll oll] g. du tout sans doubte. b. oll hep douet. ●44a. [comps] clere parolle et certaine. b. comps scler hep douet. ●(c.1500) Cb 70a. [doetancc] g. sans doubte. b. hep doet. ●(1612) Cnf 80b. mé a confero deoch, hep douet an stol immortel.

  ●(1774) AC 25. ep douet, tr. «sans doute.»

  ●(1863) GOM 254-255. En em viret o divize hep douet ebet oc’h ur maleur quer bras.

  (3) Ober douet : douter.

  ●(1576) Cath p. 26-27. darn ara douet pe hy a voue merzeriet gand maxentian pe gand maximien, tr. «Quelques uns doutent si elle a été martyrisée par Maxentien ou par Maximien.»

  (4) ’M eus douet : je crois, je pense.

  ●(1870) MBR 142. em euz douet c’houi a zo paotr mad ivez, tr. «je crois que vous êtes aussi un solide gaillard.» ●(1877) FHB (3^e série) 22/178b. C’hoant oc’h euz, mestouet, da drec’hi ouenn.

  ●(1907) MVET 14. Eun dra bennak, mezdoued, a lavare d’ezan e karje anezi hen ivez. ●70. Meuzdouet n’oc’h ket yac’h, itron. ●(1909) NOAR 4. «Bevanz ? eme ar bugel oc’h heja e benn, dies e vezo rei d’eoc’h, mestoued ! N’eus ket c’hoaz pemp dervez ez eus bet skrab warnomp. ●28. Sell ’ta ! Unan bennak a zo ganez, mestouet ! ●(1911) KEME 17. Eur maread tud o tremen… Gwelet a reot anezo, mesdouet int erru trezek ama. ●29. evit hizio, mesdouet, n’emaout ket diwar an dour ! ●(1942) VKST Du/Kerzu 193. Hennez eo mistouet / A glemm ouzin ez eo enouet. ●(1958) BLBR 112/15. êt eo e moged evel, mistouet, ar garantez etouez an dud.

• douetañ
  douetañ

  voir douetiñ

• douetañs
  douetañs

  f. –où

  (1) Doute.

  ●(1499) Ca 69a. Doetancc. g. doubtance. ●(1650) Nlou 492. hep quet douetanc, tr. «sans aucun doute.»

  ●(1727) HB 490. Credit hep douetanç ebet. ●(1774) AC 67. mar chom eun douetançz bennac.

  ●(1841) IDH 290. hou ç'instrugein én hou toutanceu. ●(1863) GOM 348. dre zouetançou var ar pez a sell oc’h ar feiz. ●(1877) BSA 12. N'em eus douetans ebet var galloud an Aotrou Doue. ●(1889) ISV 101. n'en doa douetans ebet na vije pareet. ●(18--) SAQ II 210. Ar re ma 'c'helfe kaout eun diskreden, eun douetanz benag.

  ●(1907) PERS 161. Adalek neuze n'em boa mui douetanz ebet. ●(1908) FHAB Even 162. Douetansou a sav en o spered. ●(1911) SKRS II 103. eur feiz boulc'het (…) gant an douetansou a zalc'her a ratoz vad var ar spered.

  (2) Derc'hel douetañs diwar-benn ub. : nourrir un doute à l'égard de qqn.

  ●(1935) SARO 18. Den ebet mui ne zalc'he douetans diwar e benn.

• douetik
  douetik

  adj. Qui a des doutes.

  ●(1955) STBJ 136. hag e kendalc'has, douetik ha dic'hoarz, da zislugerni piz ouzin.

• douetiñ / douetañ
  douetiñ / douetañ

  v. tr.

  I. V. tr. d.

  (1) Douter de.

  ●(1499) Ca 69a. Doetaff. g. doubter. ●72a. g. doubter Jtem vide in doetaff cest tout vng. ●(c.1500) Cb 15a. g. doubter. b. doetaff. ●(1612) Cnf 20b. Douetiff vn articl bennac eues an feiz.

  ►absol.

  ●(1612) Cnf 20b. oz deuruezout douetiff, da lauaret eo pa quemerer pligiadur oz douetiff.

  (2) Se douter de qqc.

  ●(1909) BROU 229. (Eusa) Se douter, tr. «Douéti.» ●M'en douete, tr. «je m'en doutais.»

  (3) Vaciller.

  ●(1659) SCger 122b. vaciller, tr. «doueti.»

  II. V. tr. i. Douetiñ eus : douter de.

  ●(1612) Cnf 20b. Douetiff eues an feiz.

• douetus
  douetus

  adj.

  I. Attr./Épith.

  (1) Douteux.

  ●(1464) Cms (d’après GMB 191). Doetus, douteux. ●(1499) Ca 69b. Doeteux g. doubteux. ●(c.1500) Cb 44a. g. parole doubteuse. b. comps douetus. ●(1576) Cath p. 19. na respont quet dre compsou doueteux, tr. «ne réponds pas par des paroles ambiguës.»

  ●(1659) SCger 45b. douteux, tr. «douetus.» ●(1774) AC 25. Eur voyen douetus, tr. «Un moyen douteux.»

  ●(1889) ISV 445. an discar-amzer / Miziou douetuz a c'halver.

  (2) Probable.

  ●(1909) BROU 229. (Eusa) Probable, tr. «Douétuz.»

  II. Adv.

  (1) Probablement.

  ●(1864) SMM 153. eurus pe valeurus var na douar, hag ive douetus bras er bed all. ●(1889) ISV 288. Va Doue, emezhi, maro eo douetus ! ●(18--) SAQ II 123. ne deot ket douetuz braz d'ar galeou.

  ●(1909) BROU 229. (Eusa) Douétuz Signifie aussi : Probablement. Dont a re, douetuz. ●(1995) BRYV III 172. (Milizag) Douetuz e teuio e permision marteze.

  (2) (Fait) d'une manière douteuse.

  ●(18--) SAQ II 357. Pas, pe great fall, pe great douetuz.