Recherche '"drec'h"...' : 7 mots trouvés

Page 1 : de drech-1 (1) à drechin-trechin-2 (7) :

• drec'h .1
  drec'h .1

  s. Miroir.

  ●(1732) GReg 627b. Miroir, tr. «ãls. drich.»

  ●(1876) TDE.BF 173a. Drich, s. m. (anc[ien]), tr. «Miroir, glace.»

  ●(1914) DFBP 156b. miroir, tr. «dric'h.»

• drec'h .2
  drec'h .2

  v. =

  ●(1953) LLMM 39/63. hag ar Waz da zrec'h ken na wele mui anezhi ken.

• drec'hadenn
  drec'hadenn

  f. –où Épouvante.

  ●(1906) DIHU 14/242. Biskoah tréhiaden èl honnen ne oé deit de zén.

• drec'hadur
  drec'hadur

  m. Épouvante.

  ●(1932) BRTG 23. Get a rèvradeu tréhiadur é ma bet Pipi é cherreh adal ma chonjè én tam pont-sé !

• drec'het
  drec'het

  adj. Épouvanté.

  ●(1854) PSA II 101. lorhet gronç ha tréhiet !

• drec'hiñ .1
  drec'hiñ .1

  v.

  (1) V. intr. Être épouvanté.

  ●(1821) SST 46. en ol e drehias. ●57. ol er bet e drehiou doh er guélet.

  (2) V. tr. d. Épouvanter.

  ●(1821) SST 50. ur splander e drehias er soudardet e ouai doh er gouarn. ●57. mercheu eahus, peré e drehiou en dut. ●(1839) BESquil 54. Er honzeu-zé en trehias. ●(1861) BSJ 254. treihiet guet er scont.

  ●(1922) EOVD 235. hanval é doh ur gohann é houpal eit terhiein en éned aral. ●(1925) SFKH 32. Drehet get en eun. ●(1934) BRUS 63. Epouvanter, tr. «tréhiein.»

• drec'hiñ / trec'hiñ .2
  drec'hiñ / trec'hiñ .2

  v. Drec'hiñ da : être semblable à.

  ●(1744) L'Arm 13a. Angélique, tr. «A dréh ou a deenn d'unn [Æl].»